atheoi.ORG

H αναγνώστρια Μαρίνα μου έστειλε την παρακάτω επιστολή πριν από μερικές μέρες. Την δημοσιεύω αυτούσια για όποιον γνωρίζει κάτι για να την βοηθήσει.

Απέναντι από την πολυκατοικία όπου μένω υπάρχει μία εκκλησία Παλαιοημερολογιτών. Εδώ και δύο περίπου μήνες, κάθε Σάββατο και Κυριακή πρωί, χτυπάει η καμπάνα κάθε μισή ώρα, τουλάχιστον 3 φορές και από τουλάχιστον 1 λεπτό τη φορά. Και όλα αυτά μεταξύ 7:00 με 9:30. Ζω με τον φίλο μου και δουλεύουμε πολλές ώρες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, με αποτέλεσμα να περιμένουμε το Σαββατοκύριακο για λίγες ώρες ξεκούρασης.

Την Κυριακή 7/9, η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε φυσικά και αποφασίσαμε να κάνουμε την προσπάθεια μετά το τέλος της λειτουργίας, να μιλήσουμε με τον παπά, μήπως και βγάζαμε κάποια άκρη. Πήγαμε λοιπόν και στο προαύλιο καθόντουσαν δύο μεσήλικα άτομα (ένας άντρας και μία γυναίκα) οι οποίοι μας είπαν ότι ο παπάς δεν μπορούσε να μας μιλήσει εκείνη τη στιγμή. Άρχισα τότε να τους ρωτάω (πολύ ήρεμα και ψύχραιμα) για πιο λόγο το τελευταίο διάστημα χτυπάει η καμπάνα τόσο συχνά και με τόση διάρκεια και μάλιστα το Σαββατοκύριακο, ζητώντας παράλληλα να δείξουν λίγη κατανόηση για τους κατοίκους που θέλουν να κοιμηθούν το πρωί.

Και τότε φυσικά ξεκίνησαν τα όργανα. Η καμπάνα σύμφωνα με τον κύριο «καμπανιάρη» (δεν ξέρω πώς αλλιώς να τον ονομάσω!) χτυπάει «άνωθεν», δηλαδή στην γειτονιά μου κάθε μέρα γίνεται και ένα θαύμα! Ο Θεός όχι απλά υπάρχει αλλά κατεβαίνει από τα ουράνια και βαράει την καμπάνα! Όπως «άνωθεν» έγιναν και τα υπόλοιπα σκηνικά, δηλαδή βγήκε από την εκκλησία ένας «καλός και πιστός χριστιανός» και απείλησε τον φίλο μου ότι «θα του χώσει μπουνιά επειδή του διέκοψε την προσευχή». Η προσευχή φυσικά είναι πιο σημαντική από τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, τον οποίο παρεμπιπτόντως πρεσβεύει με τόσο σθένος η χριστιανική θρησκεία κατά τα άλλα! «Άνωθεν» επίσης, ήταν και οι βρισιές που ακούσαμε (είναι θεϊκές όμως, δεν πρέπει να παραπονιόμαστε!) καθώς και η εκδικητική ατάκα ότι τώρα που το κάναμε θέμα θα χτυπάνε περισσότερο την καμπάνα.

Για να μην μακρηγορώ, μετά τον διαπληκτισμό πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα όπου ο αξιωματικός μας είπε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για την καμπάνα, παρά μόνο να υποβάλλουμε μήνυση για εξύβριση και απειλή. Και όλο αυτό επειδή παρακάλεσα να δείξουν λίγη κατανόηση για ανθρώπους σαν εμάς που περιμένουμε το Σαββατοκύριακο για μερικές ώρες ηρεμίας και ξεκούρασης.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν γνωρίζεις τι θα μπορούσαμε να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση. Ξέρω ότι οι ώρες για τις οποίες μιλάω (7:00 με 9:30) δεν είναι ώρες κοινής ησυχίας, έχω βρει όμως κάποια δεδικασμένα που δικαιώνουν άτομα που κατήγγειλαν ηχορύπανση από καμπάνα εκκλησίας.

Επίσης, σε περίπτωση που θα χρειαστεί (για εμένα βέβαια είναι σχεδόν σίγουρο) να κινηθούμε νομικά, θα ήθελα να σου ζητήσω αν ξέρεις να μας συστήσεις κάποιο δικηγόρο στην Αθήνα ο οποίος να έχει τη διάθεση πάνω απ’όλα να ασχοληθεί με την υπόθεσή μας και να έχει κάποια εμπειρία σε θρησκευτικά και εκκλησιαστικά θέματα καθώς και στην νομοθεσία που τα διέπει.

Τελειώνοντας το email μου θα ήθελα απλά να επισημάνω ότι το να μου επιβάλει κάποιος τον ήχο από την καμπάνα της θρησκείας του το θεωρώ υπέρτατο φασισμό. Σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να πιστεύει σε ότι και σε όποιον νομίζει αλλά θέλω και οι άλλοι να σέβονται το δικαίωμά μου να προστατεύσω την ποιότητα της ζωής μου.

Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ατάκα στην ταινία Charlie Wilson’s War στη σκηνή όπου ο Γκαστ Αβρακότος -κάνοντας αναφορά στην επικείμενη υποστήριξη της αμερικάνικης κυβέρνησης των αγφανών ενάντια στη Σοβιετική Ένωση- ενημερώνει τον Ουίλσον ότι «η Αμερική δεν διεξάγει θρησκευτικούς πολέμους» (America does not fight religious wars). Επίσημα τουλάχιστον οι εκάστοτε αμερικάνικες κυβερνήσεις παρατηρούσαν αυτό τον κανόνα και έβρισκαν παραδοσιακά επίφαση την δημοκρατία, την ελευθερία, κτλ.

Ο καουμπόης του Κονέτικατ -και νυν πλανητάρχης- δεν ακολούθησε αυτό το παράδειγμα βέβαια. Απ’ότι βλέπω η τωρινή υποψήφια αντιπρόεδρος -και νυν κυβερνήτης της πολιτείας της Αλάσκα- έχει σκοπό να συνεχίσει την παράδοση και μάλιστα δυναμικά. Το παρακάτω απόσπασμα είναι από ομιλία της πριν από μερικούς μήνες σε εκκλησία της πόλης όπου μεγάλωσε:

Για το Υπ. Παιδείας προφανώς ισχύει το αρχαίο ρητό «η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης». Σε πρόσφατη εγκύκλιο που βγήκε σήμερα σε δημοσιότητα προς τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τονίζεται ότι για την απαλλαγή από το μάθημα θρησκευτικών:

απαιτείται υπεύθυνη δήλωση του κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή του ιδίου αν είναι ενήλικος, στην οποία θα αναφέρεται η επιθυμία απαλλαγής, χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής

Επιβεβαιώνει ο υπουργός δηλαδή ακριβώς αυτό που λέμε εδώ στο atheoi.ORG εδώ και σχεδόν ένα χρόνο για το δικαίωμα απαλλαγής όλων των μαθητών από την προσευχή, τους εκκλησιασμούς, και βέβαια τα μάθημα θρησκευτικών. Στο https://atheoi.org/apallagi υπάρχει όλη η σχετική πληροφόρηση μαζί με έτοιμο υπόδειγμα δήλωσης σε μορφή .doc και .pdf για εκτύπωση και υπογραφή από τον γονέα.

Ο Υπουργός Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδης με την νέα εγκύκλιο για την απαλλαγή από τα θρησκευτικά

Το αρχικό μου άρθρο για το θέμα εδώ που περιέχει τις προηγούμενες εγκυκλίους, αποφάσεις, και δελτία τύπου. Προσωπική μου άποψη ότι η νέα εγκύκλιος δεν προσφέρει ουσιαστικά κάτι νεότερο, αλλά η αυξημένη δημοσιότητα είναι σίγουρα ευπρόσδεκτη!

Αναφορές ΜΜΕ: Ελευθεροτυπία, Τα Νέα, Έθνος, cosmos.gr, Pathfinder, in.gr, Ημερησία, Αθήνα 9.84, Καθημερινή

Κυκλοφόρησε σήμερα με ελληνικό τίτλο Και ο Άνθρωπος Έπλασε τους Θεούς από τις Εκδόσεις Βάνιας το βιβλίο του Pascal Boyer: Religion Explained. Αναρτώ εξώφυλλο και σύνδεσμο σε βιβλιοπωλείο μόλις είναι διαθέσιμα.

Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο εδώ.

Δεν υπάρχει κανένα άλλο σύμπαν εκτός από το ανθρώπινο σύμπαν, το σύμπαν της ανθρώπινης υποκειμενικότητας. Αυτή η σχέση της υπερβατικότητας ως συστατικού στοιχείου του ανθρώπου (όχι με την έννοια της υπερβατικότητας του θεού, αλλά με την έννοια της υπέρβασης εαυτού) με την υποκειμενικότητα (με την έννοια ότι ο άνθρωπος δεν είναι απομονωμένος στον εαυτό του, αλλά για πάντα παρών μέσα σε ένα ανθρώπινο σύμπαν) – είναι αυτό που ονομάζουμε υπαρξιακός ουμανισμός. Είναι ουμανισμός, γιατί υπενθυμίζουμε στον άνθρωπο ότι δεν υπάρχει κανένας νομοθέτης εκτός από τον ίδιο, και ότι ο ίδιος, καθώς είναι ‘εγκαταλελειμένος’, πρέπει να αποφασίσει για τον εαυτό του. Επίσης, επειδή δείχνουμε ότι ο άνθρωπος μπορεί να συνειδητοποιήσει πλήρως τον εαυτό του ως άνθρωπο όχι εναντιονώμενος στον εαυτό του, αλλά αναζητώντας, πέρα από τον εαυτό του, έναν σκοπό ο οποίος δεν είναι άλλος από τη λύτρωση ή κάποια άλλη πραγμάτωση.

Είναι εμφανές από τους παραπάνω στοχασμούς ότι τίποτα δεν είναι πιο άδικο από τις αντιρρήσεις που ορισμένοι προβάλλουν εναντίον μας. Ο υπαρξισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια να βγουν πλήρη συμπεράσματα μέσα από μια συνεπώς άθεϊστική αντίληψη. Ο υπαρξισμός δεν έχει σκοπό να ρίξει τον άνθρωπο σε απόγνωση. Και αν με τον όρο ‘απόγνωση’ εννοούμε αυτό που εννοούν οι χριστιανοί -δηλαδή οποιαδήποτε στάση έλλειψης πίστης, η απόγνωση που νιώθουν οι υπαρξιστές είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Ο υπαρξισμός δεν ασπάζεται την αθεϊα σαν αυτοσκοπό, εξαντλούμενος σε αποδείξεις της ανυπαρξίας του Θεού. Αντιθέτως, δηλώνει ότι και να υπήρχε θεός δεν θα άλλαζε τίποτα στην αντίληψη μας. Όχι ότι πιστεύουμε ότι υπάρχει θεός, αλλά θεωρούμε ότι το αληθινό πρόβλημα δεν είναι αυτό της ύπαρξης του θεού. Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι να βρει ξανά τον εαυτό του και να καταλάβει ότι τίποτα δεν πρόκειται να τον σώσει από τον εαυτό του – ούτε καν μια τεκμηριωμένη απόδειξη της ύπαρξης του Θεού. Υπό αυτήν την έννοια, ο υπαρξισμός είναι αισιόδοξος. Είναι μια ιδεολογία δράσης, και μόνο μέσω της αυταπάτης, συγκρίνοντας τη δική τους απόγνωση με τη δική μας, μπορούν οι χριστιανοί να μας χαρακτηρίσουν ως απαισιόδοξους.
———————————————-
To παραπάνω είναι οι τελευταίες 2 παράγραφοι από μια διάλεξη του Jean-Paul Sartre to 1946. Στα αγγλικά ο τίτλος έχει μεταφραστεί ως «The Existentialism of Humanism» ή «Existentialism is a Humanism». Μετάφραση Simon Davis από αγγλική πηγή.

*Update 7/22*: Δημήτρης Ξυγαλατάς to the rescue. Ανανέωσα το άρθρο βάσει των άριστων υποδείξεων του.

Μπράβο στην αγγλικανική εκκλησία που αποφάσισε χτες να εισέλθει στον 20ο αιώνα και να χειροτονήσει γυναίκες επίσκοπους.

-σχετικό άρθρο in.gr
-σχετικό άρθρο Times Online (αγγλικά)

*Update 9/7/08*: Καλά να πάθω που πήγα βάσει του άρθρου του in.gr. Όπως σωστά αναφέρει το αγγλικό άρθρο, η απόφαση αφορά συγκεκριμένα την Εκκλησία της Αγγλίας (Church of England)-όχι ολόκληρη την Αγγλικανική Εκκλησία (Anglican Communion). Δεκτή μετά ευχαριστίας η επισήμανση του κου Λασκαράτου.