atheoi.ORG

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Πολύς ντόρος έχει γίνει σχετικά με τον χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών. Είναι τελικά υποχρεωτικό το μάθημα ή όχι; Ιδού η δική μου ταπεινή προσπάθεια απάντησης του ερωτήματος.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο 104071/Γ2/4.8.2008 (τα έντονα γράμματα δικά μου), απλά τα πράγματα. Υποχρεωτική διδασκαλία: Ναί:

α) Το μάθημα των Θρησκευτικών διδάσκεται σε όλες τις σχολικές μονάδες της Πωτοβάθμιας και Δευτεροβάδμιας Εκπαίδευσης, σύμφωνα με τα επίσημα υποχρεωτικά Αναλυτικά και Ωρολόγια Προγράμματα που έχουν καθορισθεί από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Από την ίδια εγκύκλιο. Υποχρεωτική παρακολούθηση: Όχι:

β) Για τους γονείς των ανήλικων μαθητών ή τους ίδιους τους μαθητές, εάν είναι ενήλικοι, που για λόγους συνείδησης δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι αναγκαία η αιτιολόγηση της άρνησης στην υπεύθυνη δήλωση που απαιτείται. Διαδικασία άλλωστε που ακολουθείται στην πρωτοβάθμια εκπαίδεθση για πάρα πολλά χρόνια.

Άρα, με την ισχύουσα κατάσταση, ναι μεν το υπουργείο έχει υποχρέωση να φροντίζει για την διδασκαλία του μαθήματος σε όλα τα σχολεία, αλλά οι μαθητές δεν έχουν καμμία υποχρέωση να το παρακολουθούν εφ’όσον δεν το επιθυμούν.

Μια εύλογη ερώτηση είναι: Τι συμβαίνει αν μια ολόκληρη τάξη ή τμήμα αποφασίσει να πάρει απαλλαγή; Εκεί τι προβλέπεται; Έχει συμβεί ακόμα κάτι τέτοιο στα χρονικά; Για όσους ενδιαφέρονται να βάλουν το λιθαράκι τους ώστε να γίνει ο στόχος πραγματικότητα, υπάρχει εδώ η έτοιμη αίτηση απαλλαγής για εκτύπωση και συμπλήρωση.

ΥΓ1 Έσβησα κατά λάθος τα προηγούμενα 20 σχόλια. Ζητώ ταπεινά συγγνώμη από τους σχολιαστές.
ΥΓ2 Γίνεται ενδιαφέρουσα συζήτηση στο ιστολόγιο του φίλου Διαγόρα σχετικά με την δημιουργία συλλογικής προσπάθειας άθεων / άθρησκων / ορθολογιστών / σκεπτικιστών / υπέρμαχων του κοσμικού κράτους.

Επ’ευκαιρία της πρόσφατης ανακοίνωσης του Συνηγόρου του Πολίτη σχετικά με το δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών, παραθέτω το καίριο κομμάτι-κοινώς «το ζουμί» (υπογραμμίσεις και έντονα του Συνηγόρου):

Σύμφωνα με τις ισχύουσες πρόσφατες εγκυκλίους του ΥΠ.Ε.Π.Θ. (συγκεκριμένα, τις 91109/Γ2/10.7.2008 και 104071/Γ2/4.8.2008), οι οποίες δεν θέτουν νέο κανόνα, αλλά απλά ερμηνεύουν τον νόμο, οι μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών, εφόσον οι γονείς ή κηδεμόνες τους (όταν οι μαθητές είναι ανήλικοι) ή οι ίδιοι οι μαθητές (όταν είναι ενήλικοι) υπογράψουν και προσκομίσουν στο σχολείο υπεύθυνη δήλωση, στην οποία θα αναφέρουν την επιθυμία απαλλαγής τους γ ι α λ ό γ ο υ ς σ υ ν ε ί δ η σ η ς , χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης αυτής επιλογής.

Πηγή: Κείμενο ανακοίνωσης 17/11/2008. Δείτε επίσης την σχετική επιστολή που εστάλη στο ΥπΕΠΘ.

Με λίγα λόγια ο Συνήγορος του Πολίτη επαληθεύει τα δημοσιεύματα που είχαν βγει τον Αύγουστο σχετικά με τις νέες εγκυκλίους του Υπουργείου στα οποία είχα αναφερθεί εδώ.

Για του λόγου το αληθές παραθέτω με τη σειρά μου από την εγκύκλιο 91109/Γ2/10.7.2008:

Ύστερα από την υποβολή ερωτημάτων σχετικά με το θέμα της απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, σας κάνουμε γνωστό ότι για την απαλλαγή αυτή απαιτείται υπεύθυνη δήλωση κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή του ιδίου αν είναι ενήλικος, στην οποία θα ανφέρεται επιθυμία απαλλαγής, χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής.

Αλλά και από την εγκύκλιο 104071/Γ2/4.8.2008 που ακολούθησε άμεσα:

Για τους γονείς των ανήλικων μαθητών ή τους ίδιους τους μαθητές, εάν είναι ενήλικοι, που για λόγους συνείδησης δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι αναγκαία η αιτιολόγηση της άρνησης στην υπεύθυνη δήλωση που απαιτείται. Διαδικασία άλλωστε που ακολουθείται στην πρωτοβάθμια εκπαίδεθση για πάρα πολλά χρόνια.

Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την εγκύκλιο 91109/Γ2/10.7.2008 εδώ και εδώ φιλοξενούμενη στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο και τον Συνήγορο του Πολίτη αντίστοιχα. Ομοίως η 104071/Γ2/4.8.2008 διαθέσιμη εδώ και εδώ. Υπάρχει και η εγκύκλιος Φ12/977/109744/Γ1 από τις 26.8.2008 που αναφέρεται στην απασχόληση όσων μαθητών απαλάσσονται εδώ.

Με όλα αυτά αλλάζει τίποτα για τους μαθητές και τους γονείς που θέλουν τα παιδιά τους να απαλλαγούν από τη διδασκαλία θρησκευτικών; Στην ουσία όχι. Για όσους ενδιαφέρονται, στην σελίδα της απαλλαγής από το μάθημα θρησκευτικών φιλοξενείται ανανεωμένο υπόδειγμα δήλωσης έτοιμο για συμπλήρωση και υπογραφή.

H αναγνώστρια Μαρίνα μου έστειλε την παρακάτω επιστολή πριν από μερικές μέρες. Την δημοσιεύω αυτούσια για όποιον γνωρίζει κάτι για να την βοηθήσει.

Απέναντι από την πολυκατοικία όπου μένω υπάρχει μία εκκλησία Παλαιοημερολογιτών. Εδώ και δύο περίπου μήνες, κάθε Σάββατο και Κυριακή πρωί, χτυπάει η καμπάνα κάθε μισή ώρα, τουλάχιστον 3 φορές και από τουλάχιστον 1 λεπτό τη φορά. Και όλα αυτά μεταξύ 7:00 με 9:30. Ζω με τον φίλο μου και δουλεύουμε πολλές ώρες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, με αποτέλεσμα να περιμένουμε το Σαββατοκύριακο για λίγες ώρες ξεκούρασης.

Την Κυριακή 7/9, η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε φυσικά και αποφασίσαμε να κάνουμε την προσπάθεια μετά το τέλος της λειτουργίας, να μιλήσουμε με τον παπά, μήπως και βγάζαμε κάποια άκρη. Πήγαμε λοιπόν και στο προαύλιο καθόντουσαν δύο μεσήλικα άτομα (ένας άντρας και μία γυναίκα) οι οποίοι μας είπαν ότι ο παπάς δεν μπορούσε να μας μιλήσει εκείνη τη στιγμή. Άρχισα τότε να τους ρωτάω (πολύ ήρεμα και ψύχραιμα) για πιο λόγο το τελευταίο διάστημα χτυπάει η καμπάνα τόσο συχνά και με τόση διάρκεια και μάλιστα το Σαββατοκύριακο, ζητώντας παράλληλα να δείξουν λίγη κατανόηση για τους κατοίκους που θέλουν να κοιμηθούν το πρωί.

Και τότε φυσικά ξεκίνησαν τα όργανα. Η καμπάνα σύμφωνα με τον κύριο «καμπανιάρη» (δεν ξέρω πώς αλλιώς να τον ονομάσω!) χτυπάει «άνωθεν», δηλαδή στην γειτονιά μου κάθε μέρα γίνεται και ένα θαύμα! Ο Θεός όχι απλά υπάρχει αλλά κατεβαίνει από τα ουράνια και βαράει την καμπάνα! Όπως «άνωθεν» έγιναν και τα υπόλοιπα σκηνικά, δηλαδή βγήκε από την εκκλησία ένας «καλός και πιστός χριστιανός» και απείλησε τον φίλο μου ότι «θα του χώσει μπουνιά επειδή του διέκοψε την προσευχή». Η προσευχή φυσικά είναι πιο σημαντική από τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, τον οποίο παρεμπιπτόντως πρεσβεύει με τόσο σθένος η χριστιανική θρησκεία κατά τα άλλα! «Άνωθεν» επίσης, ήταν και οι βρισιές που ακούσαμε (είναι θεϊκές όμως, δεν πρέπει να παραπονιόμαστε!) καθώς και η εκδικητική ατάκα ότι τώρα που το κάναμε θέμα θα χτυπάνε περισσότερο την καμπάνα.

Για να μην μακρηγορώ, μετά τον διαπληκτισμό πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα όπου ο αξιωματικός μας είπε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για την καμπάνα, παρά μόνο να υποβάλλουμε μήνυση για εξύβριση και απειλή. Και όλο αυτό επειδή παρακάλεσα να δείξουν λίγη κατανόηση για ανθρώπους σαν εμάς που περιμένουμε το Σαββατοκύριακο για μερικές ώρες ηρεμίας και ξεκούρασης.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν γνωρίζεις τι θα μπορούσαμε να κάνουμε σε αυτή την περίπτωση. Ξέρω ότι οι ώρες για τις οποίες μιλάω (7:00 με 9:30) δεν είναι ώρες κοινής ησυχίας, έχω βρει όμως κάποια δεδικασμένα που δικαιώνουν άτομα που κατήγγειλαν ηχορύπανση από καμπάνα εκκλησίας.

Επίσης, σε περίπτωση που θα χρειαστεί (για εμένα βέβαια είναι σχεδόν σίγουρο) να κινηθούμε νομικά, θα ήθελα να σου ζητήσω αν ξέρεις να μας συστήσεις κάποιο δικηγόρο στην Αθήνα ο οποίος να έχει τη διάθεση πάνω απ’όλα να ασχοληθεί με την υπόθεσή μας και να έχει κάποια εμπειρία σε θρησκευτικά και εκκλησιαστικά θέματα καθώς και στην νομοθεσία που τα διέπει.

Τελειώνοντας το email μου θα ήθελα απλά να επισημάνω ότι το να μου επιβάλει κάποιος τον ήχο από την καμπάνα της θρησκείας του το θεωρώ υπέρτατο φασισμό. Σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να πιστεύει σε ότι και σε όποιον νομίζει αλλά θέλω και οι άλλοι να σέβονται το δικαίωμά μου να προστατεύσω την ποιότητα της ζωής μου.

Ιδού το σχόλιο που άφησα σε πρόσφατο άρθρο του blog Αντιφασιστική Δράση που αναδημοσίευσε το Δελτίο Τύπου του ΕΠΣΕ για την καταδίκη τριών στελεχών του «Ελεύθερου Κόσμου» για αντισημιτισμό. Ίσως μερικές λέξεις να διαφέρουν λόγω του ότι το σχόλιο μου σβήστηκε μετά την δημοσίευση του και το αναπαράγω βάσει μνήμης μια και δεν κράτησα αντίγραφο:

Συμφωνώ ότι οι κύριοι αυτοί είναι απαίσιοι άνθρωποι. Από την άλλη το μόνο έγκλημα τους είναι ότι έχουν μισαλλόδοξες αντιλήψεις. Απ’ότι κατάλαβα δεν προκάλεσαν υλική ζημιά ή σωματική βλάβη σε κανέναν. Τι λέει για εμάς ένα κράτος που φυλακίζει κάποιον λόγω των σκέψεων του;

Συμπληρώνω εδώ ότι κάθε γενικευμένη ρατσιστική/μισαλλόδοξη αντίληψη για μια ομάδα ανθρώπων με βρίσκει διαφωνούντα. Τα σχόλια των συντακτών του «Ελεύθερου Κόσμου» είναι αποκρουστικά και δεν αποτελούν εξαίρεση. Κινδυνεύουμε όμως να δημιουργήσουμε μια Οργουελιανή κατάσταση 1984 όταν ποινικοποιούμε τις σκέψεις και τις αντιλήψεις των πολιτών όταν εκφράζονται δημόσια και χωρίς καν την απειλή της άμεσης βίας (όπως φάνηκε εδώ από το κατηγορητήριο). Ομολογουμένως όταν έχει προηγηθεί το ολοκαύτωμα και το καθεστώς των ναζί στο πρόσφατο παρελθόν, η ποινικοποίηση του αντισημιτισμού φαντάζει σαν ένα απλό μέτρο πρόληψης. Πρέπει όμως να αναρωτηθούμε για το δίκαιο ενός νόμου που φυλακίζει τους λεγόμενους «εγκληματίες συνείδησης» σε μια χώρα μέλος της ΕΕ εν έτι 2008*.

—————
*Γνωρίζω ότι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες έχουν παρόμοια νομοθεσία και ούτε εκεί με βρίσκουν σύμφωνο.

Αντιγράφω από την σελίδα της Αμερικάνικης Πρεσβείας στην Αθήνα. Η ίδια προειδοποίηση υπάρχει και στα αγγλικά:

Σημειωτέον ότι το Προξενικό Τμήμα δεν μπορεί να προχωρήσει με την διαδικασία αίτησης βίζας για διαβατήρια βρεφών ή παιδιών με τυπωμένο όνομα «ΑΒΑΠΤΙΣΤΟ» ή «ΑΓΝΩΣΤΟ». Εάν έρθετε στην Πρεσβεία με «ΑΒΑΠΤΙΣΤΟ» ή «ΑΓΝΩΣΤΟ» στο διαβατήριο, η έκδοση της βίζας θα καθυστερήσει μέχρι να παραλάβουμε το καινούργιο διαβατήριο που θα περιέχει το πλήρες νόμιμο όνομα. Σας παρακαλούμε να επισκεφθείτε το Ληξιαρχείο για να ενημερώσετε τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως και να μεταβείτε στο αρμόδιο αστυνομικό τμήμα για να ζητήσετε ένα διαβατήριο με το νόμιμο ονοματεπώνυμο. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως «ονοματοδοσία».

Αμφιβάλλω αν η παραπάνω οδηγία υπάρχει σε πρεσβεία των ΗΠΑ σε άλλη χώρα. Γιατί; Γιατί μόνο στην Ελλάδα εκδίδονται ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεως που στο πεδίο «Όνομα» αναγράφεται «Αβάπτιστο» ή «Άγνωστο» από άσχετους ληξίαρχους οι οποίοι αδυνατούν να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα στην βάπτιση και την ονοματοδοσία. Στο μυαλό του Έλληνα ορθόδοξου ο οποίος συχνά δεν απευθύνεται στο ίδιο του το παιδί με το όνομα του μέχρι ο παπάς να το βουτήξει στην κολυμπήθρα όμως no problem. Μόνο έτσι εξηγήται το φαινόμενο να τυπώνονται καθημερινά διαβατήρια με όνοματα «FNU» ή «Avaptisto» χωρίς κανένας υπεύθυνος να δίνει δεύτερη σκέψη στην κουταμάρα που πραγματοποιεί.

Ευτυχώς που υπάρχει το Υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ που συντηρεί πρεσβείες σε υπανάπτυκτες ηλιθιοκρατίες όπως η δική μας και αναγκάζει τους αγράμματους ιθαγενείς να πράξουν το αυτονόητο αν θέλουν να επισκεφθούν. Δεν τους απασχολεί ούτε το πόσο δυσανάγνωστος (κυριολεκτικά) είναι ο νόμος 233/1976 πέρι ληξιαρχικών πράξεων ούτε τα πέρι «προαιρετικής δήλωσης» που μας πλασάρουν δήμοι όπως της Θεσσαλονίκης και της Ορεστιάδας. Σκασίλα τους και πολύ σωστά. Τα βρέφη John Doe δεν έχουν θέση σε μια δυτική κοινωνία. Να τα χαίρεται η ψαροκώσταινα και να τα κρατήσει για πάρτη της λοιπόν.