Πείτε με λίγο κυνικό αλλά δεν καταντάμε λίγο γραφικοί σαν λαός να ασχολούμαστε τόσο επίμονα με οποιαδήποτε προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό; Ταινία νά’ναι και ότι νά’ναι. Ο λοχαγός Κορέλι και τα ρεπορτάζ με τα γυρίσματα στην Κεφαλλονία, το 300 με τους εικονογραφημένους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα, ακόμα και η προβλέψιμη σαχλαμάρα της Νία Βάρνταλος καταναλώθηκαν μαζικά από το Ελληνικό κοινό.
Έλλάδα και Χόλιγουντ να μπουν στην ίδια πρόταση φτάνει και περισσεύει για να μας ανέβει το εθνικό συναίσθημα. Τώρα ετοιμαζόμαστε εναγωνίως για τη πρεμιέρα του Mamma Mia -από το ίδιο studio πουπροσφάτως παρήγαγε το Kung Fu Panda και τον συνταξιούχο Indiana Jones. Όπως μας ενημερώνει το in.gr για την χτεσινή συνέντευξη τύπου (τα έντονα γράμματα δικά μου):
Περισσότεροι από 200 δημοσιογράφοι (ανάμεσά τους και Αμερικανοί) μίλησαν με τους συντελεστές για την εμπειρία των γυρισμάτων
Σαν καλά πρόβατα θα πάμε μπουλούκι να δούμε πρώτοι απ’όλους στον κόσμο την τόσο πια σπουδαία ταινία επειδή δείχνει τους ίδιους ακριβοπληρωμένους αστέρες που τρώμε στη μάπα στη μία μέτρια ταινία μετά την άλλη…αλλά αυτή τη φορά με την επιπλέον ευχαρίστηση ότι θα έχουν φόντο τις Σποράδες.
Το φαινόμενο δεν αξίζει ούτε καν τον χαρακτηρισμό «ναρκισσισμός.» Ο νάρκισσος τουλάχιστον αυτοεξετάζεται καμμιά φορά. Όχι, ο Έλληνας έχει χρόνιο σύνδρομο εθνικού κουτσομπολισμού. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να ασχολούμαστε συνεχώς με αυτά που άλλοι λένε για εμάς. Όπως μας ενοχλεί ιδιαίτερα όταν γινόμαστε «διεθνώς ρεζίλι» έτσι ακριβώς τη βρίσκουμε όποτε αντιληφθούμε διεθνή θαυμασμό. Σαν καλοί κουτσομπόλοι το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η διατήρηση της καλής μας φήμης.