Για όσους απορούσαν για την έκβαση της υπόθεσης περί της ορολογίας «λεσβία», το δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή.
atheoi.ORG
Απόψεις Ελλήνων Άθεων
Προσφατα Σχολια
vasilis στη Πασχα… Stella στη Ερώτηση σχετικά με την ηχορύπα… Επικουρίδης στη Αθεϊσμός και φιλοσοφία μέσω τω… mad51234 στη Πως να φύγετε από το σχολείο μ… antrikos στη Πίστη σ… Ανώνυμος στη Πίστη σ… Ανώνυμος στη Πίστη σ… xarxar στη Πίστη σ… ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝ… στη Πίστη σ… admiral στη Ερώτηση σχετικά με την ηχορύπα… Απ’ευθειας μεταδοση
-
-
Atheist Blogroll New- Παρουσιάστηκε σφάλμα. Το κανάλι ίσως είναι εκτός λειτουργίας. Δοκιμάστε αργότερα.
atheoi.ORG 
και ο colbert το περιέλαβε….
http://toomanytribbles.blogspot.com/2008/07/lesbians-lesvos-and-colbert.html
Shhh…και εγώ εκεί το είδα 😉
Αυτο ελειπε να τους δικαιωναν κιολας.. (τον Δαυλο) 😛
Μια πρωτοδίκης αποφάσισε:
ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΛΕΣΒΙΟΣ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΟΜΑ!
Η πρωτοδίκης κ. Μαρία Πετσάλη απέρριψε στις 18 Ιουλίου την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων τριών πολιτών κατοικούντων στη Λέσβο ή καταγομένων από τη Λέσβο, με την οποία ζητούσαν να παύσει το σωματείο με την επωνυμία «Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδος» (Ο.Λ.Κ.Ε.) να χρησιμοποιεί τις λέξεις «Λέσβιος», «Λεσβία», «Λέσβιο» και «λεσβιακός», «λεσβιακή», «λεσβιακό» δεδομένου, ότι το ίδιο σωματείο και τα μέλη του δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με την Λέσβο και συνεπώς σφετερίζονται το «εθνικό» όνομα των Λεσβίων και δημιουργούν μεγάλα και σοβαρά προβλήματα στους νησιώτες αυτούς με την σύγχυση που προκαλούν εις βάρος της γεωγραφικής, ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητάς τους.
Μετά την απόρριψη οι τρεις Λέσβιοι αποφάσισαν να προσφύγουν στην τακτική Δικαιοσύνη, ο δε ένας εξ αυτών, ο εκδότης του «Δ» Δημήτρης Λάμπρου, σχολίασε ως εξής την εν λόγω απόφαση της κ. Πετσάλη:
Η πρωτοδίκης κ. Μαρία Πετσάλη αποφάσισε, ότι «το δικαίωμα (των κατοίκων της Λέσβου να είναι Λέσβιοι) ελλείπει». Στο σκεπτικό της απόφασής της για την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, που υπέβαλαν τρεις Λέσβιοι κατά του σωματείου Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδος (Ο.Λ.Κ.Ε.) αποφθέγγεται, ότι «οι λέξεις «Λέσβιος», «Λεσβία», «Λέσβιο» και «λεσβιακός», «λεσβιακή», «λεσβιακό» δεν αποτελούν φραστικά σύμβολα μέσω των οποίων εξατομικεύεται ο καθένας των αιτούντων, δεν αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της ανθρώπινης ιδιότητάς τους, ούτε συντελεστές της ατομικότητάς τους».
Προσθέτει, ότι οι λέξεις αυτές χρησιμοποιούνται από όλους, που έχουν την καταγωγή τους από τη νήσο Λέσβο, καθώς και από λεσβιακά σωματεία εκτός και εντός Ελλάδος, αλλά αποφθέγγεται, ότι μπορούν να χρησιμοποιούνται και από άτομα ή ομάδες, που δεν έχουν γενέτειρα την Λέσβο και δεν κατάγονται από αυτήν και να προσδίδουν σημασίες στις λέξεις αυτές, που εκφράζουν ιδιότητές τους εντελώς άσχετες προς την γεωγραφική ταυτότητα και την εντοπιότητα των κατοίκων της Λέσβου. Μπορούν δηλαδή αυθαίρετα και παραπλανητικά να σφετερίζονται το φυσικό και απαραβίαστο αγαθό του να έχη κανείς μια γενέτειρα, μια γεωγραφική ταυτότητα, μια εντοπιότητα και πάνω απ’ όλα μία ιστορική συνείδηση και μία πολιτισμική συνείδηση, την οποία προσφέρει στους Λεσβίους και μόνο η ιστορία και ο πλούσιος πολιτισμός της Λέσβου.
Με δύο λόγια η κεντρική σκέψη, επί της οποίας στηρίχτηκε η κ. Πετσάλη μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: Οι Λέσβιοι δεν είναι Λέσβιοι, αλλά Λέσβιος μπορεί να αυτοανακηρυχθή όποιος γουστάρει και για οιοδήποτε λόγο γουστάρει. Προφανώς το σκεπτικό της κ. πρωτοδίκου συγκρούεται μετωπικά με την πρώτη αρχή της Λογικής, που λέει, ότι το «Α είναι Α». Επί του προκειμένου η αρχή είναι «ο Λέσβιος είναι Λέσβιος». Συγκρούεται όμως και με την δεύτερη αρχή της Λογικής, που λέει, ότι το «Α δεν είναι Β», δηλαδή ο «Λέσβιος δεν είναι μη Λέσβιος» και «ο μη Λέσβιος δεν είναι Λέσβιος». Αυτός ο παραλογισμός της κ. Πετσάλη, που άφησε κατάπληκτους πολλούς νομικούς κύκλους, θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο γέλωτος και ειρωνείας, αν ζητούσε κανείς να κοιτάξει την ταυτότητα της κ. Πετσάλη και να μας πεί αν αναγράφεται ως βασικό στοιχείο της ταυτότητάς της ο τόπος καταγωγής της. Κάτι, που το έχει επιβάλλει το Ελληνικό Κράτος, του οποίου είναι υπάλληλος και η κ. Πετσάλη, αλλά το αντιπαρέρχεται σαν να μην υπάρχει.
Επιμονή δείχνει και στο σκεπτικό της απόφασής της να καταργήσει την Ελληνική Γραμματική λέγοντας, ότι οι λέξεις «Λέσβιος», «Λεσβία», «Λέσβιο» δεν είναι ονόματα, δηλαδή ουσιαστικά (προφανώς νομίζει, ότι είναι επίθετα). Της προτείνουμε να ανοίξει μία οιαδήποτε Γραμματική της Ελληνικής Γλώσσας και ελπίζουμε, ότι θα τα καταφέρει να μάθει ποιά είναι τα λεγόμενα «εθνικά ονόματα», που σημαίνουν όχι το έθνος βέβαια στην γλώσσα της Γραμματικής, αλλά την εντοπιότητα. Είναι όπως τα κύρια ονόματα και γι’ αυτό γράφονται με κεφαλαίο αρχικό γράμμα («Είμαι Αθηναίος», «Είμαι Λέσβιος» κ.λπ.), δηλώνουν το φυσικό, πρωταρχικό και αναφαίρετο δικαίωμα του να έχη κανείς το «εθνικό του όνομα» ως βασικώτατο στοιχείο του συνόλου των γνωρισμάτων, που αποτελούν την κοινωνική ταυτότητά του, αλλά πάνω από όλα την ατομική συνείδησή του.
Αν η κ. Πετσάλη μπορεί να μπει σε κάποιο λογικό ειρμό και δεν είναι τόσο απόλυτη στις ιδέες της, θα μπορούσε να δεχθεί και την βοήθεια της Ιστορίας και να πληροφορηθεί, ότι το «εθνικό όνομα» αποτελούσε το επώνυμο σε πολλές περιόδους της Ιστορίας, όπως στην κλασική Ελλάδα, όπου ο Σωκράτης δεν είχε ούτε επώνυμο, ούτε παρατσούκλι, απλώς είχε βασικό στοιχείο της ταυτότητας το Σωκράτης «ο Αθηναίος»· αυτό ήταν το όνομά του. Ο Θαλής «ο Μιλήσιος» παρομοίως, αλλά και χιλιάδες άλλοι.
Φυσικά η κ. Πετσάλη δεν είχε συνείδηση, όταν έπαιρνε αυτή την παντελώς αυθαίρετη και εκτός πάσης λογικής αρχής απόφαση, ότι είναι μία απόφαση επικίνδυνη, διότι προκάλεσε, από την ημέρα που βγήκε, βαθύτατη πικρία και οργή στο σύνολο των κατοίκων της Λέσβου, πλην μιας μηδαμινής μειοψηφίας, που έχουν δοσοληψίες με ομοφυλόφιλους η κάποια συμφέροντα με αυτούς. Και είναι ενδιαφέρουσα σύμπτωση, ότι η απόφαση εξεδόθη την ίδια μέρα, που ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών έκανε ανακοίνωση καταγγέλλοντας την σήψη και την διαφθορά πολλών μελών του Δικαστικού Σώματος, ζητώντας θεσμικές ρυθμίσεις, διότι, όπως προβλέπει, η κατάσταση όλο και περισσότερο θα οδηγείται στην σήψη και διαφθορά της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Φυσικά δεν είμαι ο μόνος, που έχω τις αμφιβολίες μου για την Ελληνική Δικαιοσύνη. Και οι κρίνοντες κρίνονται. Και φυσικά καμμία πρωτοδίκης δεν έχει την εξουσία να παραβιάζει τους κανόνες της Λογικής, να προσβάλλει ολόκληρο το Λεσβιακό λαό και να χαρίζει το όνομά μας και την γεωγραφική μας ταυτότητα σε οποιονδήποτε άσχετο προς την Λέσβο. Αισθανόμαστε χρέος προς το νησί μας, αυτό το νησί το γεμάτο ιστορία χιλιάδων ετών με τον πλουσιότατο πολιτισμό, να καθαρίσουμε αυτό το θέμα. Ακόμα και αν η Ελληνική Δικαιοσύνη φανεί ανάξια να το καθαρίσει, θα προσφύγουμε στα Διεθνή Δικαστήρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Δημήτρης Ι. Λάμπρου (www.davlos.gr)
Η λέξη λεσβία έχει δύο έννοιες. Πολλές λέξεις της ελληνικής γλώσσας έχουν πολλαπλές έννοιες. Δεν είναι αρμοδιότητα κάποιου δικαστηρίου να αποφασίσει πάνω σε τέτοια ζητήματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η απόφαση ήταν μονόδρομος.
Στο σκεπτικό που αναπτύσσει παραπάνω ο κ. Λάμπρου παραλείπει, σκοπίμως νομίζω, να αναγνωρίσει το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η λέξη λεσβία έχει δύο έννοιες.
Kαι η σβάστικα έχει «δύο» έννοιες. Η μία, πανάρχαια, παναθρώπινη και ευγενής. Και η άλλη, τών Ναζί. Παρεπιπτόντως, η καθιέρωση στην καθομιλουμένη τού «αυτοπροσδιορισμού» «λεσβία» για …σεξουαλικούς λόγους, έγινε, την ίδια πάνω κάτω εποχή με την καθιέρωση της σβάστικας ως συμβόλου του ναζισμού.
@Κρυφοάντρας: Η βικιπαίδεια διαφωνεί με τον ισχυρισμό σου:
The word lesbian dates back at least to 1732 and lesbianism appears in the 1870 Oxford English Dictionary meaning sexual orientation rather than a reference to Sappho and inhabitants of Lesbos. Lesbian as an adjective is in the 1890 Oxford English Dictionary and as a noun by 1925. Until the early twentieth century lesbian was interchangeable with Sapphist
http://en.wikipedia.org/wiki/Lesbian
Μάλλον δεν διάβασες προσεκτικά τί έγραψα. Η λέξη «λεσβία» ως σεξουαλικός προσδιορισμός στην ΚΑΘΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ, δεν συναντάται πριν τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα . Μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, η λέξη «λεσβία» ως σεξουαλικός προσδιορισμός συναντάται -μονοψήφιες φορές – μόνο στη λόγια γλώσσα και ειδικότερα στη ρομαντική ποίηση του 18ου αιώνα και όχι στην ΚΑΘΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ. Οι ποιητές επινόησαν την σεξουαλική σημασία της λέξης «λεσβία» στα πλαίσια της καλλιτεχνικής ελευθεριότητας/δημιουργίας και όχι φυσικά για να δώσουν όνομα στις… ομοφυλόφιλες, οι οποίες, από την αρχαιότητα ήδη ήσαν γνωστές και ως «τριβάδες».
Οι «λεσβίες» των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα, πήραν μια λόγια έκφραση για την γυναικεία ομοφυλοφιλία από τους ρομαντικούς ποιητές του 18ου αιώνα (και όχι από τους…αρχαίους), παρ’ όλο που οι εν λόγω ποιητές δεν επινόησαν την σεξουαλική σημασία της λέξης για τον λόγο που την χρησιμοποίησαν οι «λεσβίες». Αλλά παρ’ όλη την προπαγάνδα και την προσπάθεια των «λεσβιών» να καθιερώσουν την επιδιωκόμενη σημασία της λέξης, ήταν μόνο στην δεκαετία του 1970 που αυτή η σημασία της λέξης καθιερώθηκε ευρέως στην καθομιλουμένη.
Πάντως, από την αρχαιότητα μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα (για να μην πούμε μέχρι την δεκαετία του 1970) όταν κάποια γυναίκα έλεγε ότι είναι λεσβία, όλοι καταλάβαιναν ότι κατάγεται από τη Λέσβο και ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
Το ίδιο επιβεβαιώνεται και στην επίσημη ιστοσελίδα του Λεξικού της Οξφόρδης, σύμφωνα με την οποία «many words change in meaning or gain new senses: for example, ’sex’ in 1911 meant only ‘being male or female or hermaphrodite’. Gay meant ‘full of or disposed to or indicating mirth; light-hearted, sportive’; ‘Lesbian’ was simply ‘of Lesbos’ [a Greek island].» Δηλαδή «για παράδειγμα, το 1911 “lesbian” ήταν απλά ο/η καταγόμενος από τη Λέσβο».
(<http://www.askoxford.com/worldofwords/worddetectives/revising/?view=uk).
Επίσης Σε δημοσίευμα της Daily Telegraph υπό τον τίτλο “Πώς οι λεσβίες διείσδυσαν στο Λεξικό της Οξφόρδης” αναφέρεται: “Sexual intercourse may have begun between the end of the Chatterley ban and the Beatles’ first LP, but the lesbian variety didn’t made its debut until 1976. During the four decades it took to create the 12-volume Oxford English Dictionary, completed in 1928, Lesbian appeared only in reference to the island.
» During preparations for its 1933 Supplement, one lexicographer averred: “Lesbianism is no doubt a very disagreeable thing, but the word is in regular use, & no serious Supplement to our work should omit it.” Omitted it was, though. Readers were left with Sapphism – which the Lancet in 1901 likened to morphiomania (opium craving). Lesbian surfaced only with 1976’s Supplement, as an 1890 synonym for Tribadism».
(<http://www.telegraph.co.uk/arts/main.jhtml?xml=/arts/2008/01/05/bobre105.xml, 5.1.08)
Δηλαδή επισημαίνεται, ότι η λέξη «λεσβία» εισήχθη στο συμπλήρωμα του Λεξικού της Οξφόρδης το 1976, ως συνώνυμο του «τριβαδισμού», που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε.
Στο παραπάνω άρθρο απάντησε με επιστολή της η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Hertford, Dr Charlotte Brewer, η οποία διευκρίνισε, ότι «it was not until 1976 that the sexual sense of lesbian got into the multi-volume OED itself», δηλαδή ήταν το 1976, που η σεξουαλική έννοια της λέξης “λεσβία” εισήχθη στο πολύτομο λεξικό της Οξφόρδης.
(<http://www.independent.co.uk/opinion/letters/letters-the-bnp-822076.html)
Το ίδιο επανέλαβε η ίδια με στόμφο και σε διαδικτυακή συζήτηση («lesbian only got in in 1976!») (<http://wordsmith.org/chat/oed2.html)
Γιατί οι ομοφυλόφιλες κατέφυγαν στην αρχαία Ελλάδα για να προσδώσουν εγκυρότητα στον …σεξουαλικό τους προσανατολισμό; Γιατί οι Ναζί και οι χριστιανοί έκαναν το ίδιο για να προσδώσουν εγκυρότητα στις ιδεολογίες τους;
Oι λόγοι είναι πολλοί: έλλειψη φαντασίας, πνευματική ανεπάρκεια, ψυχική μειονεξία, προβλήματα ταυτότητας, έλλειψη εμπιστοσύνης σε αυτό που πρεσβεύουν, κόμπλεξ, κουτοπονηριά κλπ.
Ωστόσο οι Λέσβιοι δεν έκαναν την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για να… απαγορευθεί η χρήση της λέξης ως σεξουαλικού προσδιορισμού στην καθομιλουμένη (αυτό θα ήταν το αστείο του αιώνα). Αλλά για να μην επισημοποιηθεί στην Ελλάδα η εν λόγω χρήση τής λέξης και πέραν της καθομιλουμένης, κάτι που θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήδη συμβαίνει αφού ο προσδιορισμός «λεσβιακή» αποτελεί ονομασία… σεξουαλικού σωματείου.
Η όπως έγραφε ο αείμνηστος Μποστ στα ανορθόγραφα σατιρικά του κείμενα «Η μυτέρα μου που ήτο Λεσβεία από την Μυτηλίνη…» 😀
@Κρυφοάντρας: Μας δουλεύεις; Τι πάει πει ‘έγκυρος σεξουαλικός προσανατολισμός’; Μήπως ότι ξυνίζει του κου Λάμπρου;
Δεν μίλησα για «έγκυρο σεξουαλικό προσανατολισμό». Μίλησα για τις «λεσβίες» , που προσπαθούν να προσδώσουν ιστορική, ή «πολιτισμική», ή άλλη εγκυρότητα στον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Αλλιώς, γιατί να σφετερίζονται με τόση μεθοδικότητα και επιμονή έναν ιστορικό-γεωγραφικό-πολιτισμικό προσδιορισμό, ο οποίος επί χιλιετίες χρησιμοποιείτο από τους φυσικούς φορείς του; Δεν μπορούν να δηλώνουν απλά ομοφυλόφιλες και να «καθαρίσουν»; Ρώτα λοιπόν τις «λεσβίες» αν σε δουλεύουν. Σε εμένα πάντως το δούλεμά τους δεν περνάει.
@Κρυφοάντρας: Είτε σου αρέσει είτε όχι, η γλώσσα εξελίσσεται και οι λέξεις αποκτούν νέες σημασίες (εν προκειμένω βέβαια δεν είναι καθόλου νέα η σημασία). Το κυριότερο όμως είναι ότι ο καθένας μπορεί να αυτοαποκαλείται όπως γουστάρει και εσένα δεν σου πέφτει λόγος. Αν αποφασίσω να χρησιμοποιήσω τη λέξη Τρικαλινός π.χ. ως συνώνυμο της λέξης άθεος, δεν μπορεί κανείς να μου το απαγορεύσει. Το αν θα καθιερωθεί ο όρος δεν εξαρτάται από εμένα, αλλά από το αν θα υιοθετηθεί από την πλειοψηφία των ομιλητών της Ελληνικής. Ο όρος λεσβία έχει υιοθετηθεί από την πλειοψηφία των ομιλητών όχι μόνο της Ελληνικής, αλλά των περισσοτέρων γλωσσών του κόσμου. Επαναλαμβάνω όμως ότι ακόμη και αν δεν ήταν έτσι, ο καθένας θα είχε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το λεσβία ως ομοφυλόφιλη (ή το τρικαλινός ως άθεος)…
Περί του μαθήματος των Θρησκευτικών
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_07/09/2008_283840