Πολύς ντόρος έχει γίνει σχετικά με τον χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών. Είναι τελικά υποχρεωτικό το μάθημα ή όχι; Ιδού η δική μου ταπεινή προσπάθεια απάντησης του ερωτήματος.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο 104071/Γ2/4.8.2008 (τα έντονα γράμματα δικά μου), απλά τα πράγματα. Υποχρεωτική διδασκαλία: Ναί:
α) Το μάθημα των Θρησκευτικών διδάσκεται σε όλες τις σχολικές μονάδες της Πωτοβάθμιας και Δευτεροβάδμιας Εκπαίδευσης, σύμφωνα με τα επίσημα υποχρεωτικά Αναλυτικά και Ωρολόγια Προγράμματα που έχουν καθορισθεί από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Από την ίδια εγκύκλιο. Υποχρεωτική παρακολούθηση: Όχι:
β) Για τους γονείς των ανήλικων μαθητών ή τους ίδιους τους μαθητές, εάν είναι ενήλικοι, που για λόγους συνείδησης δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι αναγκαία η αιτιολόγηση της άρνησης στην υπεύθυνη δήλωση που απαιτείται. Διαδικασία άλλωστε που ακολουθείται στην πρωτοβάθμια εκπαίδεθση για πάρα πολλά χρόνια.
Άρα, με την ισχύουσα κατάσταση, ναι μεν το υπουργείο έχει υποχρέωση να φροντίζει για την διδασκαλία του μαθήματος σε όλα τα σχολεία, αλλά οι μαθητές δεν έχουν καμμία υποχρέωση να το παρακολουθούν εφ’όσον δεν το επιθυμούν.
Μια εύλογη ερώτηση είναι: Τι συμβαίνει αν μια ολόκληρη τάξη ή τμήμα αποφασίσει να πάρει απαλλαγή; Εκεί τι προβλέπεται; Έχει συμβεί ακόμα κάτι τέτοιο στα χρονικά; Για όσους ενδιαφέρονται να βάλουν το λιθαράκι τους ώστε να γίνει ο στόχος πραγματικότητα, υπάρχει εδώ η έτοιμη αίτηση απαλλαγής για εκτύπωση και συμπλήρωση.
ΥΓ1 Έσβησα κατά λάθος τα προηγούμενα 20 σχόλια. Ζητώ ταπεινά συγγνώμη από τους σχολιαστές.
ΥΓ2 Γίνεται ενδιαφέρουσα συζήτηση στο ιστολόγιο του φίλου Διαγόρα σχετικά με την δημιουργία συλλογικής προσπάθειας άθεων / άθρησκων / ορθολογιστών / σκεπτικιστών / υπέρμαχων του κοσμικού κράτους.