Απόσπασμα από το Προεδρικό Διάταγμα Υπ’αριθμόν 200/98:
5. Εκκλησιασμός νηπίων μπορεί να γίνει ύστερα από απόφαση του διδακτικού προσωπικού, εφόσον το επιτρέπουν οι τοπικές συνθήκες και εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για ασφαλή μετάβασή τους στο ναό.
Το συγκεκριμένο προεδρικό διάταγμα είναι από το 1998 και αφορά την οργάνωση και λειτουργία όλων των νηπιαγωγείων της χώρας και είναι ακόμα σε ισχύ.
Όσοι γονείς δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να υποστούν αυτή την ταλαιπωρία ας λάβουν υπ’όψην το παρακάτω απόσπασμα και να καταθέσουν λίαν συντόμως την αίτηση απαλλαγής από τα θρησκευτικά:
γ. Η συμμετοχή των νηπίων στις εκδηλώσεις για τις εθνικές ή άλλες εορτές και στην καθημερινή ομαδική προσευχή, καθώς και η οργάνωση εκθέσεων με έργα των παιδιών, αποτελούν επίσης μέρος της σχολικής ζωής και του πολιτισμού. Τα νήπια που ανήκουν σε άλλο δόγμα ή άλλο θρήσκευμα δεν συμμετέχουν στην πρωινή προσευχή και στις εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου, εφόσον οι γονείς τους το ζητήσουν με γραπτή δήλωση. Συμμετέχουν όμως στον εορτασμό των εθνικών επετείων και στις άλλες εκδηλώσεις του νηπιαγωγείου.
atheoi.ORG 
«Τα νήπια που ανήκουν σε άλλο δόγμα»!
Τα νήπια το ξέρουν ότι έχουν δόγμα;
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να συμπεριλαμβάνεται ο εκκλησιασμός στη σχολική εκπαίδευση, αλλά ακόμα και οι εορτασμοί για εθνικές επετείους και θρησκευτικές γιορτές. Το σχολείο καλό είναι να επικεντρωθεί στις γνώσεις και στην ανάπτυξη της κρίσης των μαθητών και όχι σε πανηγύρια. Από μικρός δεν συμμετείχα σε σχολικές γιορτές και είχα έρθει αντιμέτωπος με τους «δασκάλους» μου, που προσπαθούσαν να με πείσουν ότι πρέπει να συμμετέχω, με μόνο επιχείρημα ότι πρέπει, έτσι απλά, «πρέπει». Τη σιχαίνομαι αυτή τη λέξη, τίποτα δεν «πρέπει».
Το σχολείο έχει χάσει τον προορισμό του. Η περίφημη ελληνική παιδεία παραπαίει. Το μόνο εφόδιο που δίνεται στα παιδιά είναι να νιώθουν υπερήφανα για όσα έχουν κάνει οι πρόγονοί μας και τα οποία εμείς δε θα φτάσουμε ποτέ. Δημιουργικότητα μηδέν, λογική μηδέν. Τα πανεπιστήμια, στα οποία είμαι πια πιο κοντά, έχουν γεμίσει με φοιτητές που μόνο αναπαράγουν ό,τι ακούν, καμία πρωτοβουλία, καμία σκέψη.
Το σύστημα έχει λειτουργήσει τέλεια όλα δουλεύουν ρολόι, όλοι πιστεύουν ότι όλα όσα κάνουν είναι φυσιολογικά…
«Εκκλησιασμός νηπίων», «Τα νήπια που ανήκουν σε άλλο δόγμα ή άλλο θρήσκευμα» για γέλια και για κλάματα μαζί, τί άλλο να πω.
Σωστά, Πάρη! Σα να λεμε, «τα νήπια που ανήκουν σε άλλο κόμμα».
Πάντως, το Word Document που περιέχει το προεδρικό διάταγμα δεν θα έπρεπε να θεωρείται ως αυθεντικό έγγραφο: Συγγραφέας του είναι ο Γιάννης Σαλονικίδης δάσκαλος στο 11ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου και κάτοικος Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, ενώ στο τέλος του κειμένου γίνεται λόγος για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, άρα το κείμενο θα έπρεπε να έχει μορφή PDF και να προέρχεται από το et.gr.
Το site sch.gr είναι κάποιο «Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο», πράγμα που δεν ακούγεται σαν κυβερνητική υπηρεσία.
Το dipe.ach.sch.gr λέει «Υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων – Περιφερειακή Δ/νση Π. & Δ. Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας – Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας εκπ/σης Αχαΐας», αλλά κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει καμμία επίσημη εξουσιοδότηση να λέει κάτι τέτοιο, και μάλλον πρόκειται για κάποια άτυπη πρωτοβουλία προς παράκαμψη γραφειοκρατικής μαλάκυνσης.
Βέβαια, το ερώτημα του τι είναι επίσημο και τι δεν είναι στο ελλαδιστανικό διαδίκτυο είναι αναπάντητο, καθώς δεν φαίνεται να ακολουθείται κάποια συνθήκη όπως «gov.gr = επίσημο, και ο,τιδήποτε άλλο δεν είναι», προφανώς επειδή οι συνήθεις πανάσχετοι που λαμβάνουν τις αποφάσεις πάνω σε τέτοια ζητήματα δεν αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα για κάτι τέτοιο.
Βασικά η εφημερίδα της κυβέρνησης είναι πιο δύσκολα ευρέσημη. Το et.gr δεν μου δίνει πρόσβαση στο συγκεκριμένο ΦΕΚ σε μορφή pdf χωρίς συνδρομή. Για όσους πάντως το θέλουν από την πηγή, ιδού:
http://www.et.gr/view_publication/1998/1/161/svg?form.submitted=True
Είναι σε αρχείο SVG και το κείμενο είναι το ίδιο με αυτό που παραθέτω.
άλλο ωραίο αυτό με το et.gr : απαιτούν από τον πολίτη την καταβολή συνδρομής για να του δώσουν τη δυνατότητα να ενημερωθεί σχετικά με το νόμο, τον οποίο είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει.
Παρέχουν δωρεάν τα αρχεία SVG, αλλά θέλουν πληρωμή για τα αρχεία PDF. Λες και τα bits που αποτελούν τα αρχεία PDF είναι αλλιώτικα. Εν τω μεταξύ τα αρχεία SVG είναι εντελώς άχρηστα για εκτέλεση αναζήτησης, αλλά ακόμα και τα αρχεία PDF που παρέχουν επι πληρωμή είναι κωδικοποιημένα με κάποιον βλαμμένο τρόπο έτσι ώστε να μην είναι δυνατή η αναζήτηση ούτε σε αυτά. Το κωλοκράτος που κρατά το νόμο απόκρυφο!
(Αν δεν με πιστεύετε, κατεβάστε το σύνταγμα σε μορφή PDF από τον ιστότοπο της Βουλής, ανοίξτε το, και προσπαθήστε να κάνετε αναζήτηση για οποιαδήποτε λέξη που περιέχεται στο κείμενο. Στην πρώτη σελίδα, π.χ., λέει «Μορφή του πολιτεύματος»: δοκιμάστε να κάνετε αναζήτηση για τη λέξη «πολιτεύματος» να δείτε αν θα βρεθεί. Δοκιμάστε επίσης να αντιγράψετε κείμενο και να το επικολλήσετε σε οποιονδήποτε επεξεργαστή κειμένου να δείτε τι θα πάρετε. Ο μπουνταλαδισμός σε όλο του το μεγαλείο! Κακό ψόφο να’χετε όλοι σας, σκρόφες πολιτικοί του Ελλαδιστάν!)
Ίσως το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε είναι που εξακολουθούμε να θεωρούμε κράτος αυτή τη χώρα.
Το πρόβλημα με το pdf δημιουργείται από τη γραμματοσειρά που έχουν χρησιμοποιήσει, την ub-helvetica η οποία δεν είναι συμβατή με office 2000 και μετά. Για την ακρίβεια δεν είναι utf και έχει αντικατασταθεί στα windows από την Swiss. Και παρ’όλες τις προσπάθειές μου δεν κατάφερα να λύσω το πρόβλημα.
Έγραφε προ καιρού ο Dawkins ότι θα μας φαινόταν πολύ περίεργο, αν ένα μικρό παιδί δηλώσει ότι είναι Μαρξιστής ή Φιλελεύθερος ή Σοσιαλιστής. Θα σκεφτούμε όλοι, τί τρίχες μαθαίνουν στο κακόμοιρο παιδί.
Όταν όμως ακόμα και στο προεδρικό διάταγμα αναφέρεται ότι το παιδί έχει κάποιο θρησκευτικό δόγμα, το θεωρούν οι περισσότεροι αυτονόητο… Ε ναι, άλλο δόγμα έχει το νήπιο στην Ελλάδα και άλλο το νήπιο στην Ιταλία… Κι όταν αρπαχτούν για ένα γλειφιτζούρι, κατά βάθος τα δόγματά τους υπερασπίζονται 😛
Σπουδάζω νηπιαγωγός κι έχω πολλές φορές αναρωτηθεί τι θα κάνω στην περίπτωση της πρωινής προσευχής και των επετείων. Το ότι εγώ δε συμμερίζομαι όλα αυτά περί πίστης και έθνους είναι λίγο μπροστά στο ότι το θεωρώ εντελώς αντιπαιδαγωγικό να λαμβάνουν χώρα τέτοιες εκδηλώσεις στα σχολεία. Η Ελλάδα είναι ένα πολυπολιτισμικό κράτος πλέον, εκτός απ’ αυτό όμως ο κατηχητικός και ομολογιακός τρόπος διδασκαλίας της θρησκείας στο σχολείο περιορίζει την ελευθερία του ατόμου κι έχει ως σκοπό πειθήνιους πολίτες, ικανούς να δώσουν τα πάντα για θρησκεία και έθνος.
Η ερώτηση που πρέπει να απαντήσω μέχρι να μπω στην τάξη είναι: Πώς θα γίνει να ακολουθήσω μια ανεπηρέαστη από δογματισμούς και φανατισμούς παιδαγωγική χωρίς να παρανομήσω;
(Φυσικά δεν κάνω λόγο για τα δικά μου πιστεύω, το θέμα δεν είναι να πείσω κι άλλους να μην πείθονται. Απλά τα προσωπικά πιστεύω δεν έχουν θέση στο σχολείο)