atheoi.ORG

Ας ξεκινήσουμε με μια παραβολή. Είναι μια παραβολή διασκευασμένη από μια ιστορία που αφηγήθηκε ο John Wisdom στο τρομακτικό και επαναστατικό του άρθρο Gods (Θεοί). Μια φορά και ένα καιρό ήταν δύο εξερεύνητές που έφτασαν σε ένα ξέφωτο μέσα στη ζούγκλα. Στο ξέφωτο υπήρχαν πολλά λουλούδια και αγριόχορτα. Ο ένας εξερευνητής λέει «Κάποιος κηπουρός θα πρέπει να φροντίζει αυτόν τον κήπο». Ο άλλος διαφωνεί: «Δεν υπάρχει κηπουρός.» Αποφασίζουν να στήσουν σκηνές και να κρατήσουν σκοπιά. Κηπουρός δεν φαίνεται πουθενά. «Ίσως είναι ένας αόρατος κηπουρός.» Στήνουν λοιπόν ηλεκτροφώρο συρματόπλεγμα γύρω από τον κήπο. Κάνουν περιπολίες με κυνηγόσκυλα. (Θυμούνται τον Αόρατο Άνδρα του H. G. Wells ο οποίος είχε φωνή και οσμή.) Αλλά κανένας ήχος δεν υποδηλώνει ότι κάποιος εισβολέας έπαθε ηλεκτροσόκ. Καμμία μετακίνηση στο συρματόπλεγμα δεν προδίδει κάποιον αόρατο αναρριχητή. Τα κυνηγόσκυλα ποτέ δεν γαυγίζουν. Ωσόσο, ο Πιστός εξακολουθεί να μην πείθεται. «Μα υπάρχει ένας κηπουρός, αόρατος, ακαθόριστος, άυλος, απρόσωλητος από το ηλεκτροσόκ, άοσμος και βουβός, ένας κηπουρός που έρχεται κρυφά για να φροντίσει τον κήπο που αγαπά.» Στο τέλος o Σκεπτικιστής του λέει με απογογοήτευση: «Μα τι έχει μείνει από τον αρχικό σου ισχυρισμό; Σε τι διαφέρει αυτός ο αόρατος, ακαθόριστός, άφαντος, ασύλληπτος κηπουρός από έναν φανταστικό κηπουρό ή και από έναν ανύπαρκτο κηπουρό;»*

——-
*Μετάφραση Simon Davis αποσπάσματος από το Theology and Falsification του Antony Flew (1950).