Vodpod videos no longer available.Καυστικός όπως πάντα ο Stephen Colbert. Αφορμή στάθηκε το πρόσφατο άρθρο των NY Times για την εισχώρηση της ορθόδοξης εκκλησίας στον δημόσιο βίο της Ρωσίας του Putin. Περσινό άρθρο περιγράφει την εισαγωγή μαθήματος θρησκευτικών.
 | vasilis στη Πασχα… |
 | Stella στη Ερώτηση σχετικά με την ηχορύπα… |
 | Επικουρίδης στη Αθεϊσμός και φιλοσοφία μέσω τω… |
 | mad51234 στη Πως να φύγετε από το σχολείο μ… |
 | antrikos στη Πίστη σ… |
| Ανώνυμος στη Πίστη σ… |
| Ανώνυμος στη Πίστη σ… |
 | xarxar στη Πίστη σ… |
 | ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝ… στη Πίστη σ… |
 | admiral στη Ερώτηση σχετικά με την ηχορύπα… |
Atheist Blogroll New
atheoi.ORG 
…Καθένας μες στα χέρια του
κρατεί έναν Μεσσία..,
έναν Μεσσία που ‘ναι μόν’
γι’ αυτού τη σωτηρία..!
Λίγοι στη Γη ευτύχησαν
να ρίξουν το σταυρό τους..,
είναι αυτοί π’ αρνήθηκαν
απ’ «άλλους» το σωσμό τους..!
Αυτοί ‘ναι που δεν πλάνεψαν
κι ιστορικοί διατάνοι…
και ζήσαν στον «Παράδεισο»,
και, πριν νά ‘χουν πεθάνει..!…
Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : http://www.siopi.gr
Αποκωδικοποίηση..: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,…
Σχηματοποίηση λόγου (στίχων μου), θεογονία, κοσμογονία,…
Γεια…
Οι Αμερικάνοι είναι πολύ πίσω. Τη στιγμή που εμείς σταμπάραμε τους αλλόθρησκους μέσω των επίσημων ταυτοτήτων τόσα χρόνια (και συνεχίζουμε να τους σταμπάρουμε στον στρατό και στα σχολεία) αυτοί παλεύουν για τις πινακίδες των αυτοκινήτων. Η Ελλάς θέτει γι’ ακόμη μια φορά τις βάσεις του δυτικού πολιτισμού μου φαίνεται.
@Grotesque: Έλα ντε…ούτε τις δ΄΄εκα εντολές δεν μπορούν να βάλουν καλά καλά απ’έξω από τα δικαστήρια τους. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνοι βάζουν τον θεό στο χρήμα…κυριολεκτικά. ‘In God We Trust’ γράφει στα αμερικάνικα χαρτονομίσματα. Εκεί που μετρά δηλαδή 😉
ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
Η φιλοσοφική θεώρηση – ερμηνεία – των πραγμάτων η φαινομένων στην αντίληψη μας, ακολουθεί ιστορικά δυο δρόμους. Και οι δυο έχουν ρίζες την φυσική μας έμφυτη ανησυχία για απαντήσεις στα φαινόμενα της ζωής και του σύμπαντος. Ο πρώτος δρόμος προσπαθεί να ερμηνεύσει τα φαινόμενα με γνώμονα και «λογικοφανη βάση» το ιδεατό, φανταστικό, υποθετικό, χωρίς καμία προσπάθεια τεκμηρίωσης του φαινομένου, μέσω της γνώσης και της απόδειξης. Δεν έχει άλλωστε, ούτε ενδιαφέρεται να έχει αντικειμενική γνώση γι’ αυτό. Το αναγάγει μοιρολατρικά σε μυστήριο «Θεϊκής βούλησης» για το «καλό», η «Σατανικής» για το «κακό». Έχει ΑΓΝΟΙΑ του φυσικού, που υποτιμά συνειδητά, έναντι του μεταφυσικού που προσπαθεί να ερμηνεύσει και να διαδώσει ως δογματική μη αμφισβητούμενη «αλήθεια» μέσω παιδείας …….
Είναι η «φιλοσοφία» των υποκριτών κάθε λογίς «διδασκάλων» της ζωής και καθημερινότητας μας, που κυριαρχούν στην αντίληψη των πολλών απαίδευτων του κόσμου. Αυτός ο «φιλοσοφικός» δρόμος, οδηγεί σε αποπροσανατολισμό την αντίληψη απ’ την αντικειμενική πραγματικότητα, στην απαξίωση της ζώσας ζωής έναντι της υποσχόμενης «καλύτερης» μεταθανάτιας…..
Ο δεύτερος δρόμος της φιλοσοφικής προσέγγισης, είναι αυτός της επιστημονικής έρευνας και γνώσης των πραγμάτων, που απαντά τεκμηριωμένα με αποδείξεις.
Είναι ο επίπονα δύσκολος δρόμος στην ανακάλυψη της εκάστοτε νέας αντικειμενικής – επιστημονικής γνώσης αλλά και ο μόνος σωστός που οδηγει στην ΑΛΗΘΕΙΑ των πραγματων που εξεταζουμε κάθε φορα . Είναι η επιστημονική τεκμηριωμένη ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ του εκάστοτε σήμερα, με προοπτική και στόχο τη γνώση της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ του αύριο, μέσω της διαρκούς προσπάθειας των ανθρώπων εκείνων που βρίσκονται στην αιχμή της ορθολογιστικής επιστημονικής μελέτης, έρευνας, εφαρμογής.
Αν η βάση των όποιων επιχειρημάτων μας στηρίζεται σε συναισθηματικές φορτίσεις εξαρτώμενες κυρίως της όποιας ανασφάλειας μας ,(ατομικής, οικογενειακής, κοινωνικής, εθνικής κλπ) δεν θα μπορέσουμε ποτέ αντικειμενικά να δούμε την ΑΛΗΘΕΙΑ των πραγμάτων που βρίσκεται έξω από αυτές.
Αυτή η ΑΛΗΘΕΙΑ φοβίζει τον απαίδευτο και τον κάνει να μένει προσκολλημένος στη «σιγουριά» της παράδοσης. Η συντήρηση και διατήρηση της παράδοσης ,εκφράζει την αμυντική προδιάθεση του ατόμου η της κοινωνικής ομάδας, το «φρένο» σε κάθε καινοτομία στην εξέλιξη των πραγμάτων από φόβο προς το «νέο» και άγνωστο από τη μια, και κατά δεύτερο, της ανατροπής η μεταφοράς συμφερόντων προς άλλες κατευθύνσεις που δεν ευνοούν το εκάστοτε κατεστημένο αξιών, σε ηθικές, οικονομικές, εθνικές η άλλες σκοπιμότητες. Εδώ βρίσκεται το «μέγα πρόβλημα συνεννόησης», διότι η αντιπαράθεση αυτή καθ΄ εαυτή, σε ατομική η κοινωνική βάση δηλώνει την φυσική μας υπόσταση και λειτουργία απ’ τη νομοτέλεια της ύπαρξης μας.
Της διαφορετικότητας μας, που καθορίζει το «εγώ» μας, έναντι κάθε άλλου, καθώς και την αναμενόμενη απ’ αυτό το γεγονός αντιπαράθεση ιδίων κυρίως συμφερόντων η επίπλαστων συναισθηματικών φορτίσεων. Η αντιπαράθεση λόγου-αντίλογου, θέσης-αντίθεσης, άλλοτε γίνεται παράγοντας προόδου και άλλοτε οπισθοδρόμησης η στασιμότητας.
Η επιβολή της μιας η της άλλης θέσης, εξαρτάται πάντα απ’ τη θέση « ισχύος των αντιπάλων ». Το επίπεδο παιδείας, εμπειρίας και καλλιέργειας του ατόμου, άρα και της αντίστοιχης αντίληψης και εκτίμησης των πραγμάτων, κάνουν τη συνεννόηση δύσκολη υπόθεση. Όπου και αν αυτή γίνεται, έχει περιστασιακή βάση σύμπλευσης κοινού βραχυπρόθεσμου συμφέροντος η συναισθηματικών φορτίσεων, αλλά πάντα με ορίζοντα συγκεκριμένο και με «ημερομηνία λήξης».
Η ένταξη του ατόμου σε «ομάδα», καλύπτει εν μέρει τις ανασφάλειες του αλλά δεν τον αφομοιώνει πλήρως, στερώντας την διαφορετικότητα της προσωπικότητας του. Την προτάσσει σε στιγμές που κρίνει ότι διακυβεύονται οι θέσεις που εκφράζουν τα συμφέροντα η τα συναισθήματα του.
Η ομαδοποίηση, κομματικοποίηση, η ακόμα «ποδοσφαιροποίηση» της κοινωνίας, δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση και απόλυτη συμφωνία μεταξύ των μελών της κάθε ομάδας και σε όλα όσα την αφορούν. Το κάθε μέλος έχει δική του γνώμη στα επί μέρους ζητήματα, αλλά πολλές φορές και σ’ εκείνα των γενικών αρχών που στην πορεία βγαίνουν στην επιφάνεια και δημιουργούν άλλου είδους εμφύλιες συγκρούσεις, για να επιβεβαιώσουν έτσι την διαρκή πάλη της διαφορετικότητας και της εξέλιξης μέσω αυτής. Η διαφορετικότητα μέσω της «συγγένειας» των πραγμάτων σε ότι αφορά τους νόμους λειτουργίας της φύσης, έλκει τα «αντίθετα» (είτε αφορά τα έμβια όντα, είτε την ύλη – ενέργεια γενικώς) σε «ένωση» μεταξύ των, αλλά ταυτόχρονα εμπεριέχεται και το στοιχείο της «αποσύνθεσης», της σύγκρουσης, η απαξίωσης, ως απόλυτα φυσικού αποτελέσματος, αν και όταν διαφοροποιούνται κάποιοι παράμετροι.
Στις ανθρώπινες σχέσεις, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο γεγονός, όπου η «ένωση» προϋποθέτει «κοινό συμφέρον» των συμβαλλομένων, για λόγους συναισθηματικούς, οικονομικούς, θρησκευτικούς, εθνικούς κλπ . Μακροσκοπικά η μικροσκοπικά το ίδιο σενάριο με άλλες παραμέτρους, λειτουργεί, αναπτύσσεται, μεταλλάσσεται σ’ ολόκληρο το σύμπαν, όπου φαινομενικά δείχνει να ισορροπεί, ενώ στην πραγματικότητα η διαφορά ενεργειακής δυναμικής των στοιχείων που το αποτελούν, το κάνει χρονικά και υπό προϋποθέσεις να εξελίσσεται διαρκώς.
Εξέλιξη που σημαίνει κίνηση, χωρίς απαραίτητα να οδηγεί πάντα προς το «καλύτερο», μιας και η «δοκιμή» του τελικού αποτελέσματος βρίσκεται μόνιμα υπό αίρεση, κάτω απ’ την ανάγκη προσαρμογής σε άλλες παραμέτρους και συνθήκες . Παγιωμένες καταστάσεις σε όλα όσα αφορούν το σύμπαν, εκτός των νομοτελειακών νόμων που το ορίζουν, δεν υπάρχουν και ισχύει για τους πάντες και τα πάντα, καθώς ασφαλώς και βιολογικά τη ζωή και τον άνθρωπο.
Η αντίληψη μας για όλα αυτά, είναι πάντα ανάλογη της ΓΝΩΣΗΣ που έχουμε. Η άγνοια μας κάνει ευάλωτους στην παραπληροφόρηση και στον αποπροσανατολισμό μας από την ουσία της ΑΛΗΘΕΙΑΣ των πραγμάτων. Με «οδηγό» τον φόβο και το δέος για το άγνωστο, δεν μπορούμε παρά να προσδοκούμε θαύματα στα «μέτρα» μας, από «δυνάμεις» Θεϊκές, Σατανικές , Μαγικές κλπ.
_________________
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ – ΑΝΤΙΛΗΨΗ , ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
«Θεωρώ πιο γενναίο εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του. Η δυσκολότερη νίκη είναι εκείνη ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό.» {Αριστοτέλης}
maxim, θα σε παρακαλέσω να μην δημοσιεύεις ολόκληρα κατεβατά στα σχόλια του ιστολόγιου. Δεν είναι ο κατάλληλος χώρος. Στείλε μου email στο simondavis79 {at} gmail [dot] com αν έχεις σχετικές ερωτήσεις.