Επισήμως άρχισαν τα όργανα. Όποιος νομίζει ότι στόχος τέτοιου νόμου είναι μόνο η αντιμετώπιση του ‘ηλεκτρονικού εγκλήματος’ μέσω των ‘ενημερωτικών blogs’ είναι βαθιά νυχτωμένος. Στόχος είναι η συντήρηση του status quo της στενής πολιτικής συνεργασίας με τα παραδοσιακά ΜΜΕ, ο έλεγχος της κοινής γνώμης, και η εξάλειψη των ανεξάρτητων ιδεών. Ένας νόμος που καταργεί το απόρρητο των επικοινωνιών για περιπτώσεις δυσφήμισης θα σημάνει το τέλος του ελεύθερου διαδικτύου στην Ελλάδα. Σήμερα οι ιστολόγοι είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος. Αύριο θα είναι τα φόρουμ, μεθαύριο το youtube και πάει λέγοντας. Κανένα site δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει χωρίς να κινδυνεύουν οι χρήστες και οι διαχειριστές του. Όπου υπάρχει δημοσίευμα στο οποίο οι ισχυροί θα διαφωνούν, θα υποχρεώνονται οι αρχές να ερευνούν αδιάκριτα.
Όλο και κάποιο δήθεν μέγα κίνδυνο θα βρίσκει το κράτος για να μας αφαιρέσει την ελευθερία της έκφρασης. Το διαδίκτυο δίνει σήμερα τη δυνατότητα στον καθένα να λέει ανεμπόδιστα τη γνώμη του χωρίς να ζητά την άδεια κανενός. Είναι λογικό να προβληματίζονται οι κυβερνώντες από το μοναδικό μέσο το οποίο αδυνατούν να ελέγξουν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κάνουν ότι μπορούν για να το σταματήσουν. Το ερώτημα είναι τι θα κάνουμε εμείς για να αντισταθούμε;
Είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει να γίνει κάτι δραστικό. Όχι μόνο διαδηλώσεις -αν και είναι σημαντικό να γίνουν- αλλά και κάτι διαφορετικό για να καταλάβει όλος ο κόσμος ότι το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό. Μια και τα παραδοσιακά ΜΜΕ φαίνεται ότι μάλλον δεν μας δίνουν το καλύτερο βήμα, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε στη διάθεση μας, τα ίδια μας τα site. Η πρόταση μου στους ιστολόγους αλλά και στους υπόλοιπους ανεξάρτητους διαχειριστές ιστοσελίδων είναι να αναρτήσουν τα παρακάτω στοιχεία επικοινωνίας του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού:
ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Γραφείο Tύπου
Tηλ.: 210 – 33 85 222 – 224
Fax.: 210 – 88 26 166
Φόρμα επικοινωνίας: http://www.primeminister.gr/index.php?option=com_contact&task=view&contact_id=1&Itemid=3
Προτείνω να δίνονται απλές οδηγίες στους χρήστες: Με οποιοδήποτε τρόπο θέλει ο καθένας να δώσει στον πρωθυπουργό το μύνημα με μια απλή πρόταση: «Διαφωνώ με κάθε νομοθεσία που περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης μέσω του διαδικτύου«. Με τηλέφωνο, email, ή ακόμα και fax. Τα πιο πολυσύχναστα site της Ελλάδος σύμφωνα με την Alexa είναι εδώ. Μακάρι να γίνει μια δυναμική προσπάθεια και ένας σημαντικός αριθμός πολιτών να επικοινωνήσουν με το γραφείο του πρωθυπουργού μέχρι να αποσυρθεί αυτό το νομοσχέδιο.
atheoi.ORG 
Έκανα την αρχή στέλνοντας email με το κείμενο που είναι αναρτημένο.
Και γώ πολύ φοβάμαι ότι δεν τούς ενδιαφέρει μόνο το ηλεκτρονικό έγκλημα.. Ολο και κάτι θα περάσουν στη ζούλα σε βάρος των blogs.. Πολύ καλή η ιδέα σου..
Ακριβώς. Όπως επισήμανε ο elawyer στο άρθρο του, το κείμενο της ανακοίνωσης μιλά για ‘επιθέσεις στην προσωπικότητά’ των πολιτών-δηλαδή εξύβριση/δυσφήμιση. Κανένας ορισμός ηλεκτρονικού εγκλήματος δεν συμπεριλαμβάνει αυτά τα αδικήματα.
Simon,
νομίζω ότι στην Αγγλία υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια νομική κάλυψη αδικημάτων βαριάς προσβολής προσωπικότητας που περιγράφεται περίπου σαν «cyber-bullyiing» (δεν είμαι σίγουρος για λεπτομέρειες – που θα στις βρω ίσως αύριο).
Θέτεις το πρόβλημα σε νέες και ανησυχητικές πράγματι διαστάσεις που δεν είχα σκεφτεί. Προφανέστατα η σίγηση κάθε κριτικής είναι πολύ χειρότερη από τη δυσφήμηση, αν και δεν είμαι σίγουρος για το ΠΩΣ θα προστατευτεί πραγματικά ο πολίτης από συκοφαντίες αν δεν υπάρχει και τρόπος είτε να εντοπιστεί ο δράστης είτε να «κατέβουν» οι συκοφαντίες έστω και χωρίς αποκάλυψη της ταυτότητας του δράστη.
Παλαιότερο ποστ του e-lawyer είχε αναφερθεί εκτενέστατα στο τεράστιο νέο πρόβλημα της προσβολής προσωπικότητας μέσω διαδικτύου, πολύ χειρότερο τελικά από αντίστοιχα προβλήματα σε παραδοσιακά μέσα, για πολλούς λόγους (π.χ. δεν σβήνεται εύκολα και μένει ακόμη και στο google).
Θα το βρω αυτό το ποστ αύριο και θα επανέλθω. Πάντως, το ΜΟΝΟ σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται τέτοια θέματα για να προστατεύσει τον εαυτό της κυρίως και τους δικούς της ανθρώπους, όχι για να προστατεύσει εμένα ή εσένα ή τον απλό πολίτη…
Όπως τα λες είναι φίλε omadeon. Οι πολίτες θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι. Μια απλή ερώτηση στα λατινικά πρέπει να γίνει για να δούμε τα κίνητρο πίσω από τέτοιο μέτρο: cui bono? (μετάφραση: ποιός κερδίζει;)
Η απάντηση βρίσκεται στη λίστα με τους μυνητές του press-gr: http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=20080226&nid=7612997&sn=&spid=
Ω έκπληξη…πολιτικοί και δημοσιογράφοι!Οι δύο ομάδες ανθρώπων που σε μια υγιή δημοκρατία πρέπει να δέχονται την περισσότερη κριτική απ’όλους είναι ουσιαστικά οι δύο ομάδες που πιέζουν για να περιορίσουν αυτή ακριβώς την επιβεβλημένη κριτική.
Όταν δεν γίνεται επαρκής κριτική -κατά κανόνα- εκλέγονται υποδυέστεροι ηγέτες. Το παράδειγμα του Μπους 43 έρχεται στο νου…
Συνέχιση της νομικής μας λατρείας για τα ιστολόγια στο bloggaki mou. Τοποθετηθείτε
Καλημέρα Simon -περιληπτικά γράφω γιατί ΠΡΕΠΕΙ να φύγω-..
Στο τελευταίο που είπες προσθέτω, ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΤΣΙΑ τότε, ας ΕΞΑΙΡΕΣΟΥΝ τις αφεντομουτσουνάρες τους από τη λίστα των «νομίμως θιγόμενων» και ας συμπεριλάβουν ΜΟΝΟ τους απολύτως ανώνυμους καθημερινούς ανθρώπους στους δικαιούχους κάλυψης από «προσβολή» κλπ. Μάλιστα… προτείνω (σουρεαλιστικά γιατί ΔΕΝ γίνεται βέβαια)
το ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ της «βουλευτικής ασυλίας», δηλαδή μία «ΑΣΥΛΙΑ ΑΠΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ» . ΠΟΙΟΣ έχει ανάγκη ασυλίας τελικά; Σίγουρα όχι οι ομάδες επαγγελματιών και πολιτικών που αναφέρεις (εκτός αν πρόκειται για σοβαρές κατηγορίες όπου στόχος θα πρέπει να είναι ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ και το δικαίωμα γι’ αυτόν, ΟΧΙ η δίωξη του πολίτη που τους… ξεχέζει ή τους κατηγορεί (έστω άδικα)…
Υ.Γ. Περιττό να προσθέσω ότι βίωσα πολλές φορές τη «γλύκα» της συκοφαντίας, της ΣΟΒΑΡΗΣ προσβολής προσωπικότητας «στο πετσί μου» (μέχρι και μικρή εταιρεία μου έκλεισε κάποτε από τέτοιες αιτίες- ΕΝ ΜΕΡΕΙ)… και πρόσφατα μάλιστα υπήρξαν ΔΥΟ σοβαροί διασυρμοί του… βιογραφικού μου σημειώματος, λίβελος πρώην φίλου (κολλητού του πρώην αφεντικού μου) με φαντασιοπληξίες που… ΑΝ λαμβάνονταν υπ’ όψη από ΑΛΛΕΣ εταιρείες θα είχα πρόβλημα να βρω δουλειά… Αλλά… ΕΣΤΩ και μετά από όλα αυτά επιμένω σε όσα λες πολύ περισσότερο από όσα με… συμφέρουν. Εμένα θα με συνέφερε πράγματι η δίωξη κάθε σοβαρής προσβολής, αλλά αν μαζί με αυτό χάσουμε ΚΑΙ την Ελευθερία του Λόγου, τότε… ΚΡΕΜΑΣΤΕ ΜΕ! 🙂
Υ.Γ.2 θα υπογράψω γράμμα όπως αυτό που πρότεινες, αφού το θέσω για συζήτηση (αλλού).
Προσυπογράφω με χέρια και με πόδια. Η αποστολή mail είναι μια λύση αλλά μάλλον η μισή…. αναζητούνται ιδέες!