atheoi.ORG

Ο φίλος Διαγόρας με το πρόσφατο άρθρο του καταγράφει την ταχεία αύξηση επισκεψιμότητας στο ιστολόγιο του που ακολούθησε το σατιρικό άρθρο με ονομασία «Αστρολογικές προβλέψεις για το 2009». Καταλήγει:

Τι σκεπτικισμός και πρασινάλογα μου λέτε μετά… Είναι να μην τραβάει κανείς τα μαλλιά του;  Η επιδρομή των ανεγκέφαλων ήταν σαρωτική. Απ’ότι φαίνεται οι σκεπτόμενοι άνθρωποι στο Ελλαδιστάν είναι τρεις κι ο κούκος.

Καιρό έψαχνα αφορμή να γράψω άρθρο σχετικά με αυτό το θέμα. Άποψη μου ότι η αστρολογία είναι απάτη. Πριν βιαστεί κανείς να με χαρακτηρίσει υπερβολικό, ας δούμε πως ορίζει το Λεξικό Τριανταφυλλίδης τον όρο ‘απάτη’:

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Δεν υπάρχει κανένα άλλο σύμπαν εκτός από το ανθρώπινο σύμπαν, το σύμπαν της ανθρώπινης υποκειμενικότητας. Αυτή η σχέση της υπερβατικότητας ως συστατικού στοιχείου του ανθρώπου (όχι με την έννοια της υπερβατικότητας του θεού, αλλά με την έννοια της υπέρβασης εαυτού) με την υποκειμενικότητα (με την έννοια ότι ο άνθρωπος δεν είναι απομονωμένος στον εαυτό του, αλλά για πάντα παρών μέσα σε ένα ανθρώπινο σύμπαν) – είναι αυτό που ονομάζουμε υπαρξιακός ουμανισμός. Είναι ουμανισμός, γιατί υπενθυμίζουμε στον άνθρωπο ότι δεν υπάρχει κανένας νομοθέτης εκτός από τον ίδιο, και ότι ο ίδιος, καθώς είναι ‘εγκαταλελειμένος’, πρέπει να αποφασίσει για τον εαυτό του. Επίσης, επειδή δείχνουμε ότι ο άνθρωπος μπορεί να συνειδητοποιήσει πλήρως τον εαυτό του ως άνθρωπο όχι εναντιονώμενος στον εαυτό του, αλλά αναζητώντας, πέρα από τον εαυτό του, έναν σκοπό ο οποίος δεν είναι άλλος από τη λύτρωση ή κάποια άλλη πραγμάτωση.

Είναι εμφανές από τους παραπάνω στοχασμούς ότι τίποτα δεν είναι πιο άδικο από τις αντιρρήσεις που ορισμένοι προβάλλουν εναντίον μας. Ο υπαρξισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια να βγουν πλήρη συμπεράσματα μέσα από μια συνεπώς άθεϊστική αντίληψη. Ο υπαρξισμός δεν έχει σκοπό να ρίξει τον άνθρωπο σε απόγνωση. Και αν με τον όρο ‘απόγνωση’ εννοούμε αυτό που εννοούν οι χριστιανοί -δηλαδή οποιαδήποτε στάση έλλειψης πίστης, η απόγνωση που νιώθουν οι υπαρξιστές είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Ο υπαρξισμός δεν ασπάζεται την αθεϊα σαν αυτοσκοπό, εξαντλούμενος σε αποδείξεις της ανυπαρξίας του Θεού. Αντιθέτως, δηλώνει ότι και να υπήρχε θεός δεν θα άλλαζε τίποτα στην αντίληψη μας. Όχι ότι πιστεύουμε ότι υπάρχει θεός, αλλά θεωρούμε ότι το αληθινό πρόβλημα δεν είναι αυτό της ύπαρξης του θεού. Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι να βρει ξανά τον εαυτό του και να καταλάβει ότι τίποτα δεν πρόκειται να τον σώσει από τον εαυτό του – ούτε καν μια τεκμηριωμένη απόδειξη της ύπαρξης του Θεού. Υπό αυτήν την έννοια, ο υπαρξισμός είναι αισιόδοξος. Είναι μια ιδεολογία δράσης, και μόνο μέσω της αυταπάτης, συγκρίνοντας τη δική τους απόγνωση με τη δική μας, μπορούν οι χριστιανοί να μας χαρακτηρίσουν ως απαισιόδοξους.
———————————————-
To παραπάνω είναι οι τελευταίες 2 παράγραφοι από μια διάλεξη του Jean-Paul Sartre to 1946. Στα αγγλικά ο τίτλος έχει μεταφραστεί ως «The Existentialism of Humanism» ή «Existentialism is a Humanism». Μετάφραση Simon Davis από αγγλική πηγή.

*Update 7/22*: Δημήτρης Ξυγαλατάς to the rescue. Ανανέωσα το άρθρο βάσει των άριστων υποδείξεων του.

Πείτε με λίγο κυνικό αλλά δεν καταντάμε λίγο γραφικοί σαν λαός να ασχολούμαστε τόσο επίμονα με οποιαδήποτε προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό; Ταινία νά’ναι και ότι νά’ναι. Ο λοχαγός Κορέλι και τα ρεπορτάζ με τα γυρίσματα στην Κεφαλλονία, το 300 με τους εικονογραφημένους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα, ακόμα και η προβλέψιμη σαχλαμάρα της Νία Βάρνταλος καταναλώθηκαν μαζικά από το Ελληνικό κοινό.

Έλλάδα και Χόλιγουντ να μπουν στην ίδια πρόταση φτάνει και περισσεύει για να μας ανέβει το εθνικό συναίσθημα. Τώρα ετοιμαζόμαστε εναγωνίως για τη πρεμιέρα του Mamma Mia -από το ίδιο studio πουπροσφάτως παρήγαγε το Kung Fu Panda και τον συνταξιούχο Indiana Jones. Όπως μας ενημερώνει το in.gr για την χτεσινή συνέντευξη τύπου (τα έντονα γράμματα δικά μου):

Περισσότεροι από 200 δημοσιογράφοι (ανάμεσά τους και Αμερικανοί) μίλησαν με τους συντελεστές για την εμπειρία των γυρισμάτων

Σαν καλά πρόβατα θα πάμε μπουλούκι να δούμε πρώτοι απ’όλους στον κόσμο την τόσο πια σπουδαία ταινία επειδή δείχνει τους ίδιους ακριβοπληρωμένους αστέρες που τρώμε στη μάπα στη μία μέτρια ταινία μετά την άλλη…αλλά αυτή τη φορά με την επιπλέον ευχαρίστηση ότι θα έχουν φόντο τις Σποράδες.

Το φαινόμενο δεν αξίζει ούτε καν τον χαρακτηρισμό «ναρκισσισμός.» Ο νάρκισσος τουλάχιστον αυτοεξετάζεται καμμιά φορά. Όχι, ο Έλληνας έχει χρόνιο σύνδρομο εθνικού κουτσομπολισμού. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να ασχολούμαστε συνεχώς με αυτά που άλλοι λένε για εμάς. Όπως μας ενοχλεί ιδιαίτερα όταν γινόμαστε «διεθνώς ρεζίλι» έτσι ακριβώς τη βρίσκουμε όποτε αντιληφθούμε διεθνή θαυμασμό. Σαν καλοί κουτσομπόλοι το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η διατήρηση της καλής μας φήμης.

Βραβείο Νόμπελ φιλοσοφίας δεν υπάρχει. Ρίχνοντας μια ματιά στους 104 βραβευθέντες από το 1901 μέχρι σήμερα, βλέπουμε ότι υπάρχουν τέσσερις φιλόσοφοι που έχουν κερδίσει το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας:

-Henri Bergson (1927)
-Bertrand Russell (1950)
-Albert Camus (1957)
-Jean-Paul Sartre (1964)

Ο πρώτος άθρησκος και οι άλλοι τρεις δηλωμένοι άθεοι. Μια ενδιαφέρουσα στατιστική για όσους κατά καιρούς μιλάνε με θαυμασμό για «χριστιανική φιλοσοφία.»

*Update 9/7/2008:* Δεκτή η επισήμανση του sfrang. Αυτοαποκαλούμενος αγνωστικιστής ο Bertrand Russell βάσει του celebatheists.com.