atheoi.ORG

Ομολογώ ότι έχω μείνει με το στόμα ανοικτό με όσα συμβαίνουν τις τελευταίες με τα σχέδια του Υπ. Δικαιοσύνης για τους Έλληνες ιστολόγους. Ξεκινώ με το πρώτο απόσπασμα από το άρθρο της Αφροδίτης Καραμήτσου στον Ελεύθερο Τύπο στις 25.2.2008:

Την ίδια στιγμή το υπουργείο Δικαιοσύνης εμφανίζεται αποφασισμένο να δημιουργήσει νέο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο τροποποιεί το καθεστώς λειτουργίας τουλάχιστον των «ενημερωτικών» blogs. Σύμφωνα με πληροφορίες του ΕΤ προωθούνται τέσσερις σημαντικές αλλαγές.

Αναρωτιέμαι ποιά κρατική αρχή/υπηρεσία θα ορίσει τι είναι ‘ενημερωτικό blog’ και τι δεν είναι. Θα ξεκινήσει άραγε μητρώο; Κάθε πότε θα ελέγχεται το κάθε ένα από τα χιλιάδες Ελληνόφωνα blog για να επικυρώνεται ο ‘ενημερωτικός’ χαρακτήρας; Θα μπορεί το κράτος να ονομάσει κάποιο ιστολόγιο ‘ενημερωτικό’ χωρίς την συγκατάθεση του διαχειριστή; Ποιά τα ωφέλη για έναν ιστολόγο που blogαρει αφιλοκερδώς να επιδιώξει τη σφραγίδα του κράτους για το ιστολόγιο του; Οι περισσότεροι μάλλον γνωρίζουν την απάντηση στο τελευταίο ερώτημα…

Πρώτον, οι διαχειριστές των blogs ενημερωτικού χαρακτήρα θα έχουν την ευθύνη να αναγράφουν στην κεντρική ιστοσελίδα τον κατά νόμο υπεύθυνο του blog.

Έστω ότι έρχεται κάποια κρατική αρχή και βρίσκει το Ελληνόφωνο ιστολόγιο ‘Χ’ που φιλοξενείται στο wordpress.com στις ΗΠΑ το οποίο και ορίζει ως ‘ενημερωτικό’. Ποιός είναι ο ‘κατά νόμο υπεύθυνος’; Άντε και είναι ο διαχειριστής ιστολόγος. Αν εκείνος/εκείνη δεν γουστάρει να δημοσιοποιηθεί το όνομα του/της τι γίνεται; Πως θα εντοπίζεται και με ποιές διαδικασίες; Ζητώντας την IP από την WordPress; Ψάχνοντας κάθε τρεις και λίγο τα αρχεία των Ελληνικών ISP (θεωρητικά) με εισαγγελική εντολή; Η μη-συμμόρφωση τι επιπτώσεις θα έχει άραγε; Θα με ενδιέφερε πολύ να δω κάποιο νόμο που να ορίζει κυρώσεις για ανώνυμους ιστολόγους οι οποίοι δεν έχουν προβεί σε κάποια άλλη παράβαση πέραν της ανωνυμίας τους!

Τρίτον, διευκολύνεται η πρόσβαση των διωκτικών αρχών στα ηλεκτρονικά ίχνη ώστε να αποκαλύπτεται με πιο γρήγορες διαδικασίες ο υπεύθυνος μιας συκοφαντικής ή εκβιαστικής δημοσίευσης.

Το περί ‘εκβιαστικής δημοσίευσης’ μάλλον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μετάφραση: άρση (για να μην πω ‘κατάργηση’) του απόρρητου των επικοινωνιών. Όπως επισημαίνει σωστά ο E-Lawyer, κάτι τέτοιο θα ήταν αντι-συνταγματικό μια και κάτι τέτοιο σύμφωνα με το Σύνταγμα επιτρέπεται μόνον «για λόγους εθνικής ασφάλειας και ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων» (άρθρο 19§1 Σ.). Στην Ελλάδα η συκοφαντική δυσφήμιση δεν είναι καν κακούργημα πόσο μάλλον ‘ιδιαίτερα σοβαρό έγκλημα’.*

Τέταρτον, το ΕΣΡ αποκτά δικαίωμα παρέμβασης σε περίπτωση που οι χρησιμοποιούμενες φωτογραφίες ή το audio και video υλικό που αναρτάται σε κάποιο blog δημιουργούν ζητήματα που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του. Οι παρεμβάσεις που σχεδιάζονται απασχολούν Δικαιοσύνη και Αστυνομία εδώ και πολύ καιρό. Την τελική ώθηση στην υλοποίησή τους φαίνεται όμως να δίνουν οι εξελίξεις του τελευταίου τριημέρου γύρω από το press-gr.blogspot.com.

Εδώ ή γελάμε ή κλαίμε. Οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες αποτελούν περιουσία του λαού και ο κρατικός έλεγχος έχει κάποιο νόημα ειδικά από τη στιγμή που οι συχνότητες δεν είναι άπειρες (limited spectrum) αλλά και το μέσο θεωρείται ‘διεισδυτικό’ (pervasiveness doctrine). Το διαδίκτυο δεν έχει καμμία από τις ιδιότητες αυτές αλλά και ούτε βεβαίως έχει καθεστώς αδειοδότησης από τον οποιονδήποτε. Επομένως από που και ως που το ΕΣΡ να έχει αρμοδιότητες στο μέσο; Κανένα ιστολόγιο δεν ζρειάζεται την άδεια του ΕΣΡ (όπως συμβαίνει με τους σταθμούς) για να λειτουργήσει άρα οποιαδήποτε απόφαση εκ μέρους του ΕΣΡ είναι μονομερής και τείνει να μπει στην κατηγορία της λογοκρισίας.

——————
*Συμπληρώνω ότι στις περισσότερες δυτικές χώρες απ’ότι γνωρίζω η εξύβριση, η δυσφήμιση, και η συκοφαντική δυσφήμιση δεν είναι ποινικά αδικήματα και ούτε βέβαια δίνεται ποινή φυλάκισης. Βλέπε σελίδα 2 της έκθεσης του 1999 του Greek Helsinki και του άρθρου της Βικιπαίδειας. Η διαφορά με τη δική μας δρακόντεια νομοθεσία είναι τεράστια.